maandag 14 juni 2010

De uitnodiging - 9.

‘Hey slaapkopje. Heb je geil gedroomd?’

Ik bloos. Hoe weet hij dat nou? ‘Hoe weet jij dat nou?’

‘Ik weet dat gewoon. Wen er maar aan.’

Griezelig. ‘Ik moet even naar de wc.’ Ik glip het bed uit en voel zijn ogen in mijn rug. Als ik terugkom, gehuld in zijn overhemd van gisteren, is de slaapkamer leeg.

‘Ik ben hier,’ roept hij vanuit de salon. Hij heeft een spijkerbroek aangetrokken en een wit t-shirt. ‘Je japon is terug van de stomerij. Wil je koffie?’

‘Ja, en een kus.’ Je kijkt me aan en eigenlijk voel ik dan al hoe laat het is.

‘Een kus? Heb je die verdiend dan?’

Ik grijns een beetje, ga zitten en neem een slok van mijn koffie. Ik ben blij dat ik van de uitnodiging gebruik heb gemaakt. Iedere ervaring is er één en dit is er een die ik niet had willen missen. Het voelt goed weer bij hem te zijn en hij voelt zich zo te zien ook lekker. Alles wat we, verstandig als we zijn, zouden moeten uitpraten en uitspreken blijft, niet zo verstandig, onverwoord.