dinsdag 12 december 2023

Aardappelpuree met uien, feta en geraspte kaas

.

Vandaag, een heel simpel diner idee waarvan ik weet dat ik het ga vergeten vandaar een nogal karig blog erover.

Ik had een pie gekocht. Eentje met champignons. Wat erbij te eten? Als avondmaal dus. Ik had nog boontjes met worteltjes van gisteren dus die met een bodempje water nog even warm gemaakt. 

Maar een pie? Makkelijk warm te maken in de airfryer maar alleen een pie en wat groente is niet genoeg.

Ergens vanuit ik weet niet waar kwam het antwoord: mashed with onions. Aardappelpuree met gekarameliseerde uien. Ja! Een klein stapje verder was er de toevoeging van geraspte kaas en in de koelkast stond een pot feta op olie.

Zie daar hoe een fantastische maaltijd op tafel belandde. Heerlijk was het.

Ik begon met de uien: halve maantjes in boter en een theelepel basterdsuiker. Zachtjes baken, smoren in mijn gietijzeren lodge. 

De aardappelpuree maakte ik als altijd: aardappelen koken met een bouillontablet, stampen met boter en melk, worcestershiresaus, tabasco, peper. Feta blokjes erdoor en geraspte kaas. Uien erdoor. Klaar.

Heerlijk gegeten. Sorry geen foto gemaakt maar ik ga dit, de puree met uien vergeten en het zou zo'n goed bijgerecht zijn voor de Kerstdis. Voor bij elk etentje met vlees of gevogelte of een knol.

Kate
12 december 2023

woensdag 23 augustus 2023

De Spaanse Tortilla van Puri


Jaren geleden studeerde ik in Stratford-upon-Avon en daar woonde ik dan ook, in een B&B dat omgebouwd werd in studenten accommodatie. Ik meen mij te herinneren dat ik er al eens iets over gezegd heb.

Hoe dan ook, tijdens die transitie woonden er woonden voornamelijk wat oudere en internationale studenten - ik kan er veel meer over zeggen maar dit is de setting waar ik onderstaand recept leerde maken.

De grote keuken waar wij 's avonds bijeen kwamen om te koken en te eten en op een avond leerde ik - maar niet alleen ik natuurlijk - van Puri, een Spaanse onderzoekster die er slechts een paar maanden verbleef, paella en tortilla maken.

Vandaag, tien of elf jaar later, vroeg ik me af wat ik kon maken met broccoli. Zo'n uiterst gezonde groente, want veel vezels, waar ik vaak een pasta met blauwe kaassaus, spekjes, ham of kip van maak maar na drie dagen pasta was dat even geen optie.

Mijn gedachtes gingen uit naar een quiche met spekjes en broccoli en ik had ook de ingrediënten inclusief bladerdeeg in huis. Maar een quiche... sompige bodems en niet helemaal gaar. Ik was niet overtuigd. Had al lang geen quiche gemaakt en zocht toch maar even door. Google is onvermoeibaar.

Tortilla kwam voorbij en daar werd ik blijer van. Ik kwam hier en zocht maar vond niet het recept. Vreemd. In mijn stapel recepten van jaren her vond ik het wel: een half A-4tje met op de achterkant nog een deel van de brief die ik aan mijn moeder had geschreven en waar het recept op de achterkant onderdeel van was.

Nou dan, tortilla. Puri had een basis recept gegeven maar ik heb het uitgebreid met uien, spekjes en broccolli. De broccoli even afgekookt. De uien en spekjes in mijn, voor het gevoel nog steeds, nieuwe gietijzeren pan aangebakken en daarna uit de pan geschept. En toen begon ik aan het originele recept.

Benodigdheden - uit te breiden met waar je zin in hebt of wat je in de koel- of voorraadkast hebt:
  • 4-5 aardappelen in hele dunne plakjes gesneden
  • knoflook geperst of in kleine stukjes, aantal? ik herinner me veel
  • veel olijfolie - de aardappelen moeten onder staan, een halve fles? 
  • eieren 3 stuks

Ik voegde vandaag toe:

    • 200 spekblokjes
    • 1 grote witte ui
    • half stronk broccoli in roosjes, de steel in stukjes - voorgekookt
    • 2 eieren extra

Zoals ik hierboven al zei: broccoli voorkoken, spekjes eerst en dan in dezelfde pan gesneden ui toevoegen en fruiten, bakken tot het er goed uitziet. Pan leegscheppen. Neem een diepe koekenpan. Ik gebruikte mijn gietijzeren Lodge.

Aardappelen en knoflook in veel olie op een niet te heet vuur garen. De aardappelen moeten onderstaan dus gebruik veel olijfolie. Ik strooide de knoflook als laagje tussen laagjes aardappel. Niets onwenselijker dan verbrande knoflook. Schud, roer voorzichtig zodat alles gelijkmatig gaart. Het mag niet bruin worden.

Neem dan de aardappels uit de pan. Ik stortte ze in een vergiet bovenop een kom zodat de olie kon wegdruipen. Deze olie kun je prima bewaren. Ondertussen klop je de eieren luchtig. Ik voegde uiteindelijk nog twee eieren toe - maar had dan ook meer vulling te bedekken.

Ik heb mijn pan daarna even schoongemaakt omdat er toch iets was blijven plakken. Broccoli, ui en spekjes door de aardappels gemengd en flink wat zout en zwarte peper gegeven.

Vervolgens een dun filmpje olie heel heet maken en alles toevoegen. Je bakt de tortilla als een pannenkoek of omelet. Vuur wellicht wat omlaag en met een siliconenspatel de zijkanten optillen om te kijken of de onderkant al gestold is. Dan kun je de tortilla omdraaien - een deksel of groot plat bord werkt goed.

Nog even afbakken en klaar! Afhankelijk van de ingrediënten kan het op een dunne pannenkoeken lijken maar dikker, tot wel 3 of meer cm toe kan ook. Uit de pan glijden op een bord of schotel en laten rusten en daarna aansnijden en smullen!

De volgende dag is hij nog lekkerder. Je kunt hem invriezen. Hij kan in puntjes als tapas worden geserveerd of in een groter stuk met of zonder salade. Warm, koud, lauw: je kunt er alle kanten mee op en iedereen vindt het lekker. 

Ik heb hem langs het zwembad genoten met een glas rosé en ik heb aan Puri gedacht en aan mijn tijd daar in Stratford en dat B&B aan de Chestnut Walk. Volgende keer dat ik weer eens een tortilla wil maken, kan ik het recept hier vinden.

Kate

23 augustus 2023 

zaterdag 5 november 2022

Spaghetti Puttanesca met verse cherry tomaatjes


Het was een vreemd tuin-, moestuinjaar. Op 31 maart en 1 april - het is geen grap - sneeuwde het. Het zwembad was net zomerklaar. Bizar. Twee weken later bloeide de perenboom en waren mijn broer, zijn vriendin en mijn kleine nichtje hier om voor eerst in 2022 samen te zwemmen en te genieten van weer een primeur: de eerste asperges met ham, ei, krieltjes en gesmolten boter.

Daarna, ik zal het kort houden, aten de slakken weer eens alle zaai- en ander tuingoed en ik besloot de handdoek in de ring te gooien. Het werd heel warm en uitzonderlijk droog. Ik sproeide niet. Ik deed niets of niet veel. De robotmaaier die mijn broer mij gaf bij aankoop van het huis, was eindelijk geïnstalleerd en maaide.

Ik genoot van de zomer, de tuin, het zwembad, mijn familie en halleluja: in de hitte van de avond met een gin tonic en grote groene olijven naast mij begon ik te schrijven. Ik schreef alsof ik nooit gestopt was en het duurde maanden voor de stroom stopte - vast niet voor lang want ik voel nieuwe zinnen opborrelen. Zo fijn.

Veel aan of in de tuin heb ik niet gedaan, minder dan ooit wellicht maar ik had oogsten die ik nog niet meegemaakt heb. Pruimen, nectarines, aalbessen maakten dat ik voor het eerst in jaren weer jam kookte. Een nooit eerder ontdekt appelboompje dat zeven grote gave appels gaf :-). En peren. Zoveel peren.

Minimaal twintig zakjes gestoofde peren heb ik in de diepvries. Heerlijk. Het is 5 november, vandaag begaf ik mij in de jungle die kas heet en ik oogstte de zoveelste bak tomaatjes. Niets voor hoeven doen, ze komen elk jaar vanzelf terug. Ik vind ze een beetje zuur. Een echte tomatenliefhebber was ik nooit. En toch...

Elk jaar maakte ik trouw bolognesesaus of ratatouille of gewoon geroosterde tomaten met knoflook en ui. De diepvries werd ermee gevuld en ik was er blij mee. Maar dit jaar zit mijn diepvries vol met peertjes en ik moet mijn tomaten verwerken en direct opeten want weggooien is zonde, zeker in deze dure tijden.

Zoveel tomaatjes wat moet of kun je ermee? Ik herinnerde mij potjes pastasaus - de enige smaak die ik jaren geleden kocht en ook al jaren niet meer in het assortiment te vinden is: puttanesca. En dat ben ik zelf gaan maken. Tomaatjes, ansjovisfilets, olijven, kappertjes, knoflook en chili. Simpel en oneindig lekker.



Je hebt nodig:
3 eetlepels olijfolie
2 teentjes knoflook in stukjes of uit de knijper
1,5 cm van een rode peper in kleine stukjes
10 ansjovisfilets in stukjes
100 gram zwarte olijven zonder pit heel of in ringetjes
2 eetlepels kappertjes
1 blik tomaten of verse cherrytomaatjes
zwarte peper, zout is niet nodig vanwege ansjovis en kappertjes
Parmezaanse of andere lekkere kaas geraspt

        Spaghetti of andere pasta - deze doe je straks door de saus, niet andersom :-).

Simpel, ik zei het al. Het is een kwestie van de ingrediënten een voor een in een pan doen. Dat kan in een steelpan maar denk er qua maat van de pan aan dat je de spaghetti aan de saus wilt toevoegen voor het opdienen. Ik brokkel er het liefst pittige boeren belegen 30+ kaas overheen. En dan genieten met een glas rood.

Het is vandaag 5 november en volgende week wordt het zwembad winterklaar gemaakt. Het was een uitzonderlijk jaar. Na late sneeuw in de lente, hitte en droogte van de zomer werd het najaar warmer dan ooit. Ik zwom een paar dagen geleden nog - het water was 18°.

Dat is koud maar goed voor de weerstand en wanneer het windstil was en met de zon die door de bomen piepte, goed te doen. Het was een heerlijke zomer. Het tuinjaar loopt ten einde. Ik werk hard om de laatste tomaten te oogsten. Groen nog aan de plant maar op tafel in de warmte van de kas worden ze vanzelf rood.

En ik verheug mij op meer spaghetti puttanesca.

Kate

5 november 2022 

maandag 26 juli 2021

Hele ouderwetse kipcurry met rijst en boontjes


Ik had er zin in... 

Het is een heel oud recept. Ik heb het wel eens vaker over mijn multomap met recepten gehad en daarin zit ook deze. Kipcurry met rijst.

Ik had gedacht dat ik hem hier op het - ook al ouderwetse - blog al zou hebben gezet. Niet dus. 

Moet zeggen, het smaakte voortreffelijk en is natuurlijk naar 2021 te trekken door het toevoegen van kruiden of andere ingrediënten. 


Je hebt nodig:
ca. 600 gram kipfilet
2 grote uien
4 teentjes knoflook
doosje champignons
1 eierdooier
slagroom
2 eetlepels bloem
peper, zout
kerrie 

Ik ben te lui om de tekst uit mijn multomap (mooi woord, toch?) over te typen. Dit zijn de basics. Niet moeilijk hoor.

Snij kipfilets (of koop stukjes kipfilet of gebruik kipdijtjes of kalkoen of...). Doe hetzelfde met de uien. Pers de knoflook.

Fruit de uien en de knoflook zachtjes bruin. Voeg de kip toe. Strooi er rijkelijk goede kwaliteit kerrie overheen en naar smaak peper en zout. 

Ondertussen had ik water met kippenbouillontabletten opgezet voor de rijst, de diepvries boontjes - ja ja, vers is niet beter maar toch. 

Voeg een flinke scheut van de bouillon toe aan de kip alsmede de champignons - ik nam een potje. Laat dit alles enige tijd pruttelen.

Het water, oeps de bouillon kookt en je hebt natuurlijk de rijst al in het water gegoten. In een tweede pannetje kook je de boontjes - iets minder lang natuurlijk.

Maak een papje van een eierdooier en 2 afgestreden eetlepels bloem. Je maakt nu een papje met vocht uit de pan met kip. Ik nam de bouillon uit de rijstpan. Giet het bij de kip en laat het even doorkoken zodat er een lichtgebonden saus ontstaat.

Bij mij werd het een te dikke saus dus ik heb heel simpel het pannetje met de bonen in bouillon gebruikt. Ja, bonen en bouillon bij de kip. Toen was de saus te dun maar even doorkoken verhielp dat euvel.

Het recept zegt dat je het gerecht nu afmaakt met slagroom, peper, zout en kerrie maar dat was hier niet nodig - en ik had ook geen slagroom in huis. Wel yoghurt maar het was niet nodig.

Heerlijk was het. En ik heb nog een portie voor morgen. Dan zou ik de saus weer kunnen aanlengen met kokosmelk of yoghurt of zelfs met een blik tomaten. Wat komijn, gemberpoeder - nou ja, wat nog? Google en gij zult vinden.

Eet smakelijk!


Kate
26 juli 2021 

donderdag 11 juli 2019

Spareribs en makkelijke sucadelappen voor de volgende dag


Spareribs, krabbetjes, ribbetjes - hoe zullen we het noemen? Spareribs dan. Hoe vaak maak ik ze? Eens per twee, drie vier, meer jaar?

Van de week had ik er zin in maar kon geen recept herinneren. Dus googelen, beetje van recept 1, beetje van recept 2, beetje van mijzelf enzo had ik heerlijk zachte krabbetjes uit de oven. Met rijst en een salade uit de tuin.

Je hebt nodig:
Spareribs
Voor de marinade:
1 kop ketjap manis
1 kop tomaten ketchup
1 kop olie
2 eetlepels honing
2 eetlepels citroensap
eetlepel knoflook poeder
1 eetlepels uienpoeder
1 eetlepels djintan (komijn)
1 eetlepel djahé (gember)

Ik weet het natuurlijk niet precies meer wat ik gebruikte maar je kunt spelen met specerijen en smaakjes. Pittiger? Peper of tabasco of cayenne peper. Zoeter: voeg basterdsuiker toe of ananassap of wat je wilt. Meer richting Italiaans: vervang de indische kruiden door oregano en de ketjap door balsamico.

De spareribs hebben aan de rechte kant, zeg maar, een vlies of velletje. Met een gewoon keukenmes eronder proberen te komen en het vlies verwijderen. Ook overtollig vet mag eraf gesneden worden. Leg ze in een ovenschaal, het liefste een nacht, in de marinade. Afdekken en in de koelkast.

Haal het vlees voor gebruik uit de koelkast om op temperatuur te laten komen. Verwarm de oven voor. Schuif de ovenschaal in de oven en zet de temperatuur op 150-175C. Een uur, anderhalf uur heeft het wel nodig. Als het vlees te donker wordt, dek je de schaal af met alu folie.

Als je dit aan het begin van de middag doet is het vlees rond etenstijd heerlijk zacht.

Af en toe, om het uur ofzo, de lappen even omdraaien en wat van het vocht over het vlees lepelen. Mocht het vlees te bruin worden - en je gebruikt een ovenschaal zonder deksel - dan het vlees afdekken met folie.

Ik at er gekookte rijst bij en een salade - simpel met olie, azijn, peper en zout aangemaakt.

Kommetje met citroen water bij de hand houden, keukenrol of leuke papieren servetten en smullen maar! Geen sausje nodig.

De volgende dag gebruik je de saus die over is voor een heerlijk makkelijk rundvlees gerecht. J hebt je nodig:
sucadelappen
3 uien
3 tenen knoflook
3 kruidnagels
1 bouillon tablet
1 blik kokosmelk

De volgende dag had ik nog een schaal met saus en ik had sucadelappen in  huis. Dus dat was makkelijk: een paar uien en knoflooktenen aanbakken in een braadpan.

Als het lekker zacht is dit mengsel uit de pan halen en met wat extra boter de sucadelappen aanbraden. Uien en knof toevoegen. Rest van de marinade, bouillon tablet, 3 kruidnagels, peper en zout naar smaak erbij, een blik kokosmelk en eventueel wat warm water zodat de lappen niet aanbranden.

Giet de marinade over het vlees. Voeg bouillon tablet, peper en zout naar smaak toe en eventueel wat warm water zodat de lappen niet aanbranden. Deksel op de pan. Oven op 75C. Als je dit aan het begin van de middag in de oven zet, is het vlees met etenstijd heerlijk zacht. 

Rijst erbij en ja, hoe saai maar makkelijk, opnieuw een salade.

Wat kan eten toch lekker zijn en zo makkelijk te maken.

Kate
11 juli 2019 

zondag 25 juni 2017

Kasmir



Glastonbury 2017 op de BBC. Finale tweede dag: The Foo Fighters. 'Hoeveel mensen hebben de Foo Fighters al eerder zien optreden?' De menigte joelt. 'Voor hoevelen is dit de eerste keer?' Het publiek antwoordt. David Grohl introduceert de band. Ieder doet een korte solo. 'Dit is Kasmir, hij doet geen solo's.'

Kasmir. Oh dang. Ik voel het in mijn buik. Kasmir. Ik moet over hem schrijven, hem hier neerzetten zoals ik zoveel neerzette in het verleden. Het huis dat ik zocht. De man die ik nooit vond. De gevoelens die ik hier nog niet voelde. Foo Fighters. Eerder op de avond zag ik Katy Perry en ik vond haar saai. Ik zag haar string door haar bodysuit en het irriteerde me. Maar Foo Fighters... 

Kasmir. K. Als Kate een briefje van hem zou krijgen of hem ontmoeten op een onbewaakt ogenblik. Ze zou hem direct herkennen. Toch? Mindgames. Weer terug naar dat ongeschreven verhaal, nee die roman die nooit geschreven werd. Doe het. Kasmier is je sleutel om opnieuw tot schrijven te geraken. Oosters? Mysterieus. Lang zwart haar. Donkere ogen.

Wie ben je, Kasmir? Waar kom je vandaan? Waar breng je me naar toe? Terug wil ik niet. En heen? Waarheen...? Ik voel je. Eindelijk voel ik weer iets. Nee. Ik voel elke dag van alles. Ik hou van mijn tuin. Ik geniet van de vogels. Ik haat de haan van de buren. Ik veracht hen. Ik baad in de gezelligheid die de achterburen me bieden.

Maar mijn vrouwzijn, mijn ziel, mijn zijn, mijn geilheid. Ja. Foo Fighters. Ruig. Wiegend. Hard. Zacht. En dan die naam. Kasmir.

De guitarist die als laatste werd voorgesteld aan het Glastonbury publiek gaat onder de naam van Pat Smear en ik, ik die onbevangen, ontspannen aan het genieten was van de Foo Fighters, verstond Kasmir.

Kate
24 juni 2017

Foto gevonden op: BBC site