Uitnodigingen om naar "De Wedstrijd" te kijken heb ik, zoals men al verwachtte, afgeslagen. Ik kijk normaliter ook niet en vind het meer dan hypocriet dat een ieder opeens voetbalfan is. Ik vind de euforie over een spelletje voetbal bizar. Een typisch geval van Middeleeuwse Carnaval.
Een paar dagen waarin het gepeupel en de prins van plaats wisselen om even gelegaliseerd het gezag op de korrel te nemen en daarna gewoon weer een jaarlang slavenarbeid te verrichten zonder protest, zonder stem, zonder beloning. Dit oranje feestje lijkt er verdacht veel op. Het is de wereld op zijn kop.
Even lijkt alles vergeten. Hoezo crisis, hoezo formatie van links-plus, hoezo achterkamertjes politiek en die nieuwe burgervader die al maanden geleden wist dat hij dat zou worden, hoezo droogte, hoezo honger, hoezo opnieuw miljoenen mensen langs de grachten - ga toch lekker ergens op een weiland in de provincie "huldigen"!
Ik zal wel te streng zijn, te zuur of met een vreemd gevoel voor eerlijkheid maar zij die nu zeggen dat zij 'opeens' de laatste wedstrijden hebben gevolgd, 'meegezogen door het Oranje gevoel', maar anders nooit kijken verdienen, in mijn optiek, geen kudos. Dat zijn gewoon kuddedieren - zoals mensen zijn, zoals ook ik ben natuurlijk want ook ik ben mens. En dit is mijn makke, probleem dus, ik heb niets met mensen, niets met kuddedieren, niets met dit soort massa hysterie.
Want weet u hoeveel weken "onze jongens" vakantie hebben tot de nieuwe competitie begint? U daar in Oranje poloshirt en met strepen dierproef geteste make-up op uw gelaat? Weet u wie de trainer is van Ajax en wie dat was drie seizoenen geleden? Ha! Host u vooral lekker door op de rijmpjes van de volkszangers waar "wij" zo trots op zijn.
Ik verlang naar stijl, naar eenvoud, naar een hoger gemeenschappelijk doel, naar eerlijkheid en oprechtheid. Ik heb het nog niet gevonden. Ook niet tijdens de afgelopen weken die Oranje gekleurd waren. Juist niet. Wat een nep vertoning. Zucht. Helaas is het hiermee niet afgelopen. De zomer duurt voort: Sail, Gay pride - hoezo moet dat naakt op boten door Amsterdam worden gevierd?, duizenden toeristen die niet kunnen fietsen op fietsen door de stad.
Zomer in Amsterdam: een groot gekkenhuis met mensen die allemaal even hun dagelijkse sleur willen vergeten, even Prins of Prinses Carnaval willen zijn, verkleed in oranje of roze of korte broek zonder shirt. Het gaat allemaal loos in het Sodom en Gommora van Nederland. Vluchten kan niet meer, of beter: vluchten kan ik nog niet maar wat zou ik graag dit land achter mij laten, de stad en de mensen, vooral de mensen.
Die stomme mensen in het Oranje die zo hard schreeuwen tegen Wilders, tegen nationalisme, tegen alle symbolen die in andere landen gevoelens van trots oproepen maar hier taboe zijn. Mensen die wel als halve imbecielen kwijlend langs de grachten, op de boten, in drommen van 100.000 voor een gesponsord megascherm als ware het een altaar, een aantal achterbuurtkids verafgoden die iets met een bal kunnen. Het slaat helemaal nergens op!
Ik ben voor Oranje maar hoop dat Spanje ze helemaal van de mat speelt, geen huldiging op de grachten, ondanks het verlies natuurlijk alsnog een lintje van De Majesteit (waartoe? Voetballer is gewoon een beroep net als bakker of tuinder of nagelstyliste), en een hele grote kater na afloop.
Nou nee, dat laatste wens ik dan weer niet. Ik was "erbij" in '74 toen "we" het net niet haalden. Nee, niet weer dat! Winnen dus, maar please please zonder flauwekul, poespas en Carnaval erom heen en liever geen grachtentocht - die kan best nog afgelast worden. Hoort u mij?
Kate
11 juli 2010
