Het Engels kent de term comfort food. Letterlijk is het voedsel dat troost biedt, een gevoel van welbehagen, veiligheid, geborgenheid. Niet zo vreemd dus dat het vaak eten is dat men kent uit de kindertijd - eenvoudig en lekker zou je kunnen zeggen. Warm, hartig of zoet maar altijd simpel te maken, makkelijk te eten - romig, zacht maar bijvoorbeeld ook de kippensoep van oma, wat is er lekkerder als je je niet lekker voelt?
Ik heb niet van die recepten die ik maak als ik me een beetje down voel. Mocht ik mijn toevlucht al zoeken in eten dan is het door een snelle duik in mijn koelkast op zoek naar een hartig hapje, een stukje kaas en dan nog een stukje, nog een stukje en nog een stukje.
Vandaag echter maakte ik een schuimomelet en opeens spookte die term comfort food door mijn hoofd. Zacht, zoet, warm toetje uit mijn kindertijd, makkelijk te maken - ei splitsen, eiwit stijf kloppen met een snufje zout, eigeel opkloppen met suiker, samenvoegen en voorzichtig dooreen spatelen, boter smelten en eiermassa in pan laten glijden, klaar binnen vijf minuten als de onderkant een zacht bruin korstje heeft.
Je bord aflikken is toegestaan!
Kate
3 juli 2010