5. De entree
Van de gesprekken tussen Sir en K. voorafgaand aan mijn komst weet ik niets. Dagelijks zoeken slavinnen in opdracht van hun meesters naar een zusje, een bi-slavinnetje, een lotgenote of maatje. Ik weet dat er slavinnen zijn die hier oprecht naar verlangen, ik weet dat er slavinnen zijn die er grote moeite mee hebben hun meester te moeten delen. Ik weet dat het voor veel meesters een droom is meerdere slavinnen te bezitten en ze samen of apart onder handen te nemen. Ik weet het en wist het zelfs in 1996.
De deur ging open. Door de overgang van licht naar donker zag ik niet veel van de entree van het gebouw. K. pakte mijn rechterhand en leidde mij het appartement binnen direct links van de ingang. Zwijgend deed zij mijn jas uit, zette mijn tas op een stoel en gaf me een kus. Voor me uit, maar opnieuw hand in hand, bracht ze me naar de kamer.
‘Hier is Merel, Sir.’
Het is verbazingwekkend wat je ziet zelfs als je ogen naar de grond gericht zijn. Hij stond in het verlengde van de deuropening aan een lange smalle houten tafel. Zwarte pantalon, zwart t-shirt. Ik heb inmiddels ontdekt dat dit niet de standaarddracht is van alle dominante mannen – gelukkig niet - maar toen vond ik het in ieder geval passend.
Ik stond tamelijk ver van hem vandaan. K. liet me los en liep naar haar meester. Al snel kwam ze terug. Ze deed mijn colbert uit en knoopte de strikken van mijn bloes die als een kol om mijn hals gewikkeld waren los. Tien knoopjes en de bloes was open. Haar handen streelden mijn lichaam. De bloes ging uit en mijn rok volgde. Ze deed een stap naar achteren en bekeek me.
De vreugde, lol en spanning die lingerie geeft, heb ik veel later pas ontdekt. Mijn wit kanten bh en slip waren dan wel mooi maar vooral op comfort gekocht, en daar is helemaal niets mis mee. Toen niet en nu nog niet. Bh en slip gingen uit. K. aarzelde.
‘Wilt U dat ze de hold-ups aanhoudt, Sir.’
‘Yes, K.’
Vreemd dat je dat niet weet als je twintig jaar zijn slavin bent. Natuurlijk moeten die aanblijven. Slavinnenbenen horen in kousen en pumps.
Weer pakte ze mij bij de hand en bracht me naar haar meester die nu ook de mijne was. Ze liet me los.
‘Is ze nat K.?’
K. voelde met haar hand tussen mijn benen. Of dat nodig was weet ik niet want voor mijn gevoel liep het in dikke stralen langs mijn benen.
‘Kletsnat, Sir.’
‘Mooi.’
‘Kom hier, Merel.’
Ik trad nader, mijn ogen zoals me bevolen was nog steeds naar beneden gericht.
‘Kijk me aan.’
