zaterdag 7 augustus 2010

Freddie Mercury en Gay Pride

Het is weer feest in Amsterdam. U weet, ik ben geen feestbeest - niet als het massale volksbijeenkomsten betreft waar men zich en masse heeft uitgedost in fluorescerende en meestal te strakke outfitjes. Vandaag vieren "we" dat je homo mag zijn. Hoera! Drie keer in de rondte hopsasa.

Om half elf bereikte mij, nog met alle ramen en deuren toe, al een oorverdovend lawaai ongetwijfeld van boten die zich naar het verzamelpunt begeven. Ja, je woont aan de gracht en wordt gratis en voor niets geëntertaind - er is geen tegenhouden aan. Ik had misschien een weekendje onbewoond eiland moeten boeken. Te laat.

Ik heb niets tegen homo's of lesbiennes maar wat ik me afvraag, waarom moet deze seksuele aard zo worden opgedrongen aan de rest van de wereld? En dan ook nog op een wijze, zo stuitend ordinair - zeker in de beginjaren dat ik bijna zou begrijpen waarom er onder sommigen met meer dan fronsende wenkbrauwen tegen homofilie aan wordt gekeken.

Persoonlijk denk ik dat je met 'doe maar gewoon' meer bereikt dan met het tonen van alle mogelijke excessen. Die worden onherroepelijk eerder als bedreigend of afstotend ervaren. Tja, dat ik dat hier zo moet verwoorden anno 2010 - vijftig jaar na the roaring sixties, is eerlijk gezegd wel een beetje raar. We zijn meer jaren vijftig dan we willen weten.

Ik heb iets met SM, BDSM heet dat tegenwoordig. Ik zou kunnen zeggen dat mijn seksuele aard zo is - ik weet er wordt verschillend over de "oorsprong" van BDSM gedacht. Er zijn, of misschien niet meer - ik hou het niet bij, SM Pride optochten zoals er dus vandaag Gay Pride optochten zijn. Ik ben er nooit geweest bij zo'n SM Pride - ik zal of zou er nooit aan deelnemen.

Dit soort demonstraties van "kijk ons eens onszelf mogen zijn" versterken het stereotype gedachtegoed en dat kan nooit de bedoeling zijn. Ieder mens is anders, uniek - ook daar kun je je twijfels over uitspreken maar voor nu claim ik dat het zo is. Ik hou van SM maar ik heb absoluut geen zwart leer in huis. Ik voldoe niet aan het standaard plaatje (wat is dat eigenlijk?). Niemand die mij ziet of kent kan zien dat ik onderdanig ben. Ik zou niet anders willen.  

Maar ieder is anders. Ik gun een ieder zijn of haar feestje. Ik hou gewoon mijn deuren en ramen dicht en ga niet op straat tot het zondag is geworden. Ik vraag me wel af: waarom moet Nederland zo massaal de homo scene omarmen? Zouden "we" dat ook doen als het een andere doelgroep betreft of een ander doel? 

Duidelijk is dat Nederland van dit soort "feestjes" houdt vooral als de bnn-ers er zich op storten, dan is het helemaal leuk aapje te kijken en achteraf te horen dat ze dronken overboord vielen ofzo. Heel goed voor de beeldvorming zoiets. Beeldvorming, dat is in elk geval een reden waarom velen zich met de Gay Pride bezighouden, gewoon image building, stemmen trekkerij. De homo gemeenschap heeft geld: kassa!

Wat me stoorde, wat me deed besluiten aan het fenomeen Gay Pride een blog te wijden, was de aankondiging in mijn televisiegids dat 'in het kader van roze zaterdag' opnieuw de documentaire "Het uur van de Wolf: Freddie Mercury privé" zal worden uitgezonden (NL3 om 20:30 uur). Dit natuurlijk, maar dat natuurlijk is voor mij allerminst vanzelfsprekend, omdat hij aan complicaties t.g.v. HIV/aids is overleden.

Dat maakt hem blijkbaar tot boegbeeld - wat voor boegbeeld? Van Freddie Mercury, ik volg hem al sinds ongeveer 1974, is nooit officieel bekend geworden welke seksuele geaardheid hij had. We kunnen het zo ongeveer wel inschatten maar het is niet van belang in de waardering van zijn vakmanschap als entertainer, zanger, songwriter, levensgenieter, mens.

Hij heeft nooit iets over zijn seksualiteit gezegd tot een paar uur voor zijn dood. Toen de bevestiging kwam dat hij aan HIV/aids leed, was dat slechts: 'Following enormous conjecture in the press'. Wekenlang had de pers in het steegje bij zijn huis gepost, foto's geschoten met telelenzen, op de deurbel gedrukt, rumoerig gewacht op nieuws. Hun aanwezigheid kon zelfs m.b.v. dichte ramen en deuren niet ontkend worden. Leuk, als je op sterven ligt!

Toen nog Farrokh Bulsara ca. '56 - 1)
Het stoort me dan ook dat die al honderd keer uitgezonden documentaire over Freddie Mercury "privé" juist vandaag weer wordt herhaald. Hoezo, privé? Wat denk je nog te weten te komen dat je al niet wist of wat je niet wilde weten?

Ik heb boeken gelezen waarin de laatste secondes van zijn leven werden verwoord - details die niemand ooit over zichzelf wil teruglezen zou dat kunnen als je al dood bent. Grafische details over het breken van botten en het vloeien van vloeistoffen - bent u nu tevreden? Hoe mensonterend en verwerpelijk. Hoe privé wil je het hebben?
Freddie Mercury, ca. '84? - 2)

Nee, zulke details leer je niet door te kijken naar "Het uur van de Wolf" vanavond. Er wordt een beeld neergezet van een verlegen jongetje die een zeer succesvol artiest werd. Een levensgenieter die alles heeft gedaan wat God en de mensheid zouden afkeuren en werd omringd door een hofhouding van mannen, door het uitwisselen van ringen gehuwd met een man en voor eeuwig spiritueel en in liefde verbonden met een vrouw. 

Een complex mens zoals wij allen dat zijn. Een man die stierf na jaren gezwegen te hebben over zijn ziekte zelfs richting degenen met wie hij zolang Queen vormde. Iemand die ongetwijfeld hemel en aarde heeft bewogen om een cure te vinden tegen de, toen nog, zekere dood maar geld noch faam kon hem genezing brengen. Het was simpelweg te vroeg - we schrijven 24 november 1991.

Freddie Mercury, ca. '91 - 3)
'Following enormous conjecture in the press, I wish to confirm that I have been tested HIV positive and have Aids. I felt it correct to keep this information private in order to protect the privacy of those around me.

However, the time has now come for my friends and fans around the world to know the truth, and I hope everyone will join with me, my doctors and all those worldwide in the fight against this terrible disease.' - 4)


Het is 23 november 1991. Nog een dag te gaan. Geen woord over homofilie, over de wens een boegbeeld van en voor homo's te worden. Slechts het woord: privacy. Dat wat hem op het einde niet gegund is. Dat woord dat zo geërodeerd is de afgelopen decennia. 


Straks op die boten is er geen privacy - niet voor de deelnemers, niet voor de omwonenden. Freddie Mercury is niet de juiste representant van zo'n feest.


Kate
7 augustus 2010


Foto en citaat verantwoording:
1) http://blogdrfutil.blogspot.com/2010_07_01_archive.html
2) http://blogdrfutil.blogspot.com/2010_07_01_archive.html
3) http://musparade.com/artist/Freddie+Mercury
4) http://century.guardian.co.uk/1990-1999/Story/0,,112639,00.html