rijen voor het Anne Frank Huis |
Het is herfst in Amsterdam, Sail heeft de stad verlaten, het regent en je moet toch wat om de dag door te komen voor het andere vertier begint.
Ik heb altijd een beetje medelijden met toeristen in Amsterdam. Volgens mij ben je er binnen een halve dag uitgekeken. Geveltjes en grachten verliezen snel genoeg hun bekoring en veel is er niet te doen als je niet van roken, zuipen of omgebouwde mannen houdt.
Gelukkig zijn er de musea - als ze niet jaren achtereen gesloten zijn tenminste - en een ervan is het Achterhuis. Vergeef mij mijn cynisme - ik ben zelf in een grachtenpand geboren en wij grappen altijd dat de zolder van mijn geboortehuis net zo bezienswaardig is als die waar Anne Frank zich verborg.
Anne Frank Huis |
Als troost - mocht dat nodig zijn - kan ik u melden dat mij een zelfde gevoel van "is dit alles" bekroop bij het bezichtigen van Shakespeare's Birthplace en eigenlijk in heel Stratford. Ook in het geboortehuis van Mozart vond ik niets net zo min als bij het huis waar Freddy Mercury woonde en stierf.
Ik heb blijkbaar geen stenen nodig om overledenen of moet ik zeggen: de groten der aarde (die zijn vreemd genoeg meestal dood wanneer ze dat predicaat toebedeeld krijgen) te waarderen of te eren of te voelen.
Daarbovenop ben ik ongeduldig. Ik weiger uren in de rij te staan om iets te mogen zien. Voetje voor voetje in een lange rij vreemden langs vitrines met memorabilia, Koninginnedagtroep of Tall Ships is niets voor mij. Ik zal veel moois missen door zo'n instelling maar dat is dan jammer.
Constructie Anne Frank Boom |
De Anne Frankboom is omgewaaid.
Ik heb iets met bomen. Altijd al gehad. Nee, ik praat er niet tegen en omarm noch bevoel ze maar ik vind bomen majestueus, soms zelfs overweldigend en altijd een genot voor het oog. Bomen kunnen je opladen en inspireren - een wandeling door het park (ik noemde het ooit "bomen happen") doet altijd goed.
Echter, toen de boom van Anne Frank zo ziek bleek dat hij omgekapt moest worden doch buurtbewoners dit tegenhielden, het avondnieuws ermee opende en ik van een relatie een kastanje gevangen in plexiglas ontving ter ondersteuning van de actie: red de Anne Frank Boom - heb ik in verbazing mijn grijze hoofd geschud.
Wat ziek is en niet meer geheeld kan worden, is beter af dood. Dieren, planten, mensen - hoelang moet het leven gerekt worden om de gevoelens van omstanders te sparen. Waarom worden er in vol bewustzijn kasplantjes gecreëerd die de strijd om het leven eerder vroeger dan later en na heel veel extra kosten, moeite en emotie verliezen?
Anne Frank schreef in haar dagboek: 'Onze kastanjeboom staat van onder tot boven in volle bloei, hij is vol met bladeren en veel mooier dan verleden jaar'. Hoe mooi was de boom in zijn stalen constructie nog?
Het was niet meer de boom die Anne had zien bloeien dat laatste jaar. Het was een boom-met-een-ander-verhaal geworden. De boom waarom geprocedeerd was. Een boom van partijen die wonnen en verloren en nu alsnog hun gelijk proberen te halen: 'wij wilden toen al...'. Wat heeft het opgeleverd? En hoeveel, ik vraag het maar, heeft het gekost om die boom daar te hebben?
Anne Frank Boom omgewaaid |
Kate
23 augustus 2010
- De foto van de rij bezoekers komt van:
http://www.annefrank.org/nl/Museum/Praktische-informatie/Online-kaartverkoop/
- De foto van Anne Frank Huis is van:
http://www.travelzones.net/europe/the-netherlands/anne-frank-house-amsterdam/
- De foto van boom in stalen constructie is van:
http://www.siemsteur.nl/index.php?id=13688
- De foto van de omgewaaide boom is van Anouk van Ree en gekopieerd van:
http://www.telegraaf.nl/binnenland/7456641/__Anne_Frankboom_omgewaaid__.html
- Over de renovatie van Het Achterhuis in 1997-1998 kunt u lezen op:
http://www.architectenweb.nl/aweb/archipedia/archipedia.asp?ID=8978
-Meer informatie over de Anne Frank Boom en het citaat van Anne Frank is te vinden op:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Anne_Frankboom