236 schakels - 16.

Geïrriteerd alsof hij last had van een vlieg schudde Mark met zijn hoofd. Kate legde haar nu natte hand terug in de holte van haar rug en hij ging door met het vullen van de schaal. Roerde er af en toe doorheen. Wat was hij toch aan het doen? Wat was de bedoeling van dit?

‘Kom eens hier jij. Ga hier maar staan met je rug naar het bed en blijf staan tot je klaar bent. Ik wil dat jij de witte bonen, bruine bonen en kapucijners sorteert in deze weckflessen.
‘Ik ben toch niet Assepoester?’
‘Jawel, dat ben je wel, je bent gevormd en gefascineerd door dat sprookje en je droomt over glazen muiltjes en een prins. Het liefst zou je nog wakker gekust worden ook.’

‘Dat is Doornroosje.’
‘Ja, en die hebben we al gehad, hè Kate?’
‘Ja.’
Zij was Doornroosje geweest en hij had de slavin in haar wakker gekust en wakker gekust en wakker gekust. Hij had uitgevonden wat een keten met haar deed. Het koude staal op haar huid. Hard, onvermijdelijk en zwaar. Die tijd was voorbij. Hij had ervaren hoe ze het nodig had regelmatig geketend te zijn en hoezeer ze de keten miste als hij er niet was en het haar verboden had zijn keten te dragen. Zoals nu. Nee, niet zoals nu.

‘Mark? Waarom doe je dit?’
‘Omdat ik het wil.’
‘Ja.’
‘Dat is reden genoeg, niet? Kate?’
‘Ja.’
‘Omdat ik het wil en weet dat jij ernaar verlangt.’
‘Ja.’

‘Dit is de prijs die jij betaalt om vannacht bij mij te mogen zijn.’
‘Ja.’
‘Het zal je dus niets opleveren aan schakels.’
‘Ik mag bij je zijn maar ik mag je niet zien.’
‘Nee.’

‘Ik mag niet aan de keten. Ik mag niet in je bed.’
‘Je weet waarom dat is.’
‘Mag ik niet gewoon gaan slapen?’
‘Nee. Als je erg moe bent van het staan, en ik ben niet meer wakker, dan mag je met je rug naar het bed met de schaal en potten op de grond gaan zitten.

Zodra je klaar bent met sorteren, mag je daar op de grond gaan liggen. Je kunt het kussen en dekbed uit het kamertje halen. Ik hoop voor jou dat je nog wat slaap kunt pakken voor ik opsta. Zo lang krijg je van mij. Als blijkt dat je de opdracht niet juist hebt uitgevoerd, kost je dat een schakel. Begrijp je wat ik zeg?’

‘Ja meneer. Dank u wel meneer.’
‘Ga het beddengoed maar halen. Ik ga slapen.’
‘Welterusten meneer.’
‘Oh en Kate? Was ook even je handen voor je aan die bonen begint. Ga. Schiet op. Het moet af zijn als ik opsta.’
‘Ja.’
‘Wat ja?’
‘Ja meneer.’

[.../236 schakels - 17.]

Kate