Wintersport in Amsterdam Centrum. We liepen over de gracht met prachtig wit bedekte bomen en passeerde auto's die van de brug afgleden en er niet meer op kwamen.
Overal waren mensen bereid elkaar te helpen want alleen kun je niets, ben je niets - dat leert de natuur elke keer opnieuw en over de hele wereld. Alleen de tramconductrice vond het nodig haar taak naar de letter uit te voeren. Zucht. Ach ja, zei ik al dat het buiten lekkerder was dan binnen?
Op de Haarlemmersluis tussen Haarlemmerstraat en Korte Nieuwendijk stond een paardentram of -koets alsof die er moest staan en altijd gestaan had. Klopt want toen we terugkwamen uren later stond hij er nog maar nu zaten er mensen in. Nadat een meisje ons op de foto had gezet, dank je wel!, vervolgden wij onze winterwandeling richting Dam en Munt.
Daar, omdat het nu wel heel grijs aan het worden was en nat, van een heerlijke koffie-met-slagroom en appelgebak genoten waarna we toen het droog was en de kopjes en schoteltjes leeg vol goede moed de wandeling terug aanvingen.
Langs de Kalverstraat via het Spui naar de Nieuwezijds - prachtig gezicht als je de straat inkeek naar de bomen en de Kerstverlichting. Via een winkel doorgestoken naar de Spuistraat waar de sfeer anders en misschien zo mogelijk nog nostalgischer - maar is dat het woord wel dat ik wil gebruiken?
Hoe dan ook, het was een heerlijke wandeling die eindigde bij mijn moeder waar ik lekker gekookt heb met verse spinazie, venkel met blauwe kaas saus, hollandse biefstuk en aardappel gratin. Nog een kopje koffie tijdens de weerberichten voor morgen en daarna naar huis.
Even keek ik om... Had ik kinderen gehad dan zouden hier nu sneeuwpoppen staan en een sleetje bij de deur. Ach ja, je kunt niet alles hebben. Ik had in goed en vertrouwd gezelschap een fantastische middag wandelend in de sneeuw door winters Amsterdam. Meer heb je niet nodig om gelukkig te zijn.
Kate
17 december 2010
