Smeulend vuur - 3.

Een gebonden man, zoals zovelen, roaming, drifting, een meisje hier, een subje daar. Hij zwerft de hele wereld over. Uiteraard. Ik vraag me af, hoe kan liefde die er was natuurlijker dan al het andere geen vervolg krijgen? Hoe kon hij dat wat er was tussen ons op dat moment, in die tijd dat hij het toeliet en voedde, zonder enige uitleg vermoorden, uithongeren, negeren en afdanken?

‘Zeg me wat je wilt,’ vraag ik.
‘Je weet wat ik wil.’
‘Ik weet wel wat je wilt maar ik wil het jou horen zeggen. Zeg het me.’
‘Seks. Ongecompliceerde seks. Hard erin, vol eruit en spuiten op je bleke huid.’

Ik heb zijn woorden gelezen en begrepen. En ik vraag me af, wat zou er zo erg aan zijn als ik me als zoveelste kerfje op zijn Uziloop liet gebruiken, misbruiken? Wat zou er erg zijn aan een one night stand? Heet, sissend, meer niet.

‘Dus je wilt seks, het meest overgewaardeerde kunstje op deze aardkloot?’
‘Maar wel lekker.’
‘Ik zou het niet weten. Het is nooit lekker geweest.’
‘Nooit?’
‘Nah, hmmm, misschien toch wel. Ergens ooit ver in het verleden. Hoewel? Hmmm. Ach, who cares?’
‘I do.’
‘Ja, ik weet. Maar ja. Wat moet ik nu zeggen? Dat het toch wel lekker was?’
‘Je had niet de goeie partner.’
‘Stop! Ga jij niet, ook niet zeggen dat jij het beter kunt. Zeg liever dat je het beter wenst, maar kunnen? Nah! Hele volksstammen hebben mij tot speciaal project gebombardeerd. Likken, wrijven, knabbelen of met geweld erin. Huppa, je bent toch een slavin?’

Nee. Dan maar niet. Dan maar geen slavin. Niet voor hen. Wat ik weet kun je me nooit afnemen dus denk maar dat ik geen slavin ben. En seks? Nee, laat maar. Misschien ooit weer.

[.../deel 4]

Kate