Maar goed, ik zal je verder niet vermoeien met mijn hernieuwde interesse in gedichten.
Hoe kun je liefde winnen met Shakespeare of Eliot, met een foto, met stilte of met kletsen? Maar hetzelfde geldt voor de vragen over gangbangs en snijden en parenclubs in een eerste telefoongesprek. Nee, ik maak geen grapje, dat waren weer de onderwerpen.
hij: hoe denk je over parenclubs?
ik: heeft in mijn optiek weinig of niets met BDSM te maken.
hij: wie zegt dat ik mijn liefje wil delen.
ik: stilte... want waarom begin je er dan over, lul? Wat wil je horen dan?
En zo is het verleden in het heden en zijn we met een mooi bruggetje terug bij T.S. Eliot.
Time present and time past
Are both perhaps present in time future
Ja. Zo is het wel. Het verleden en de toekomst laten sporen achter in het heden. Ik ben niet van de reïncarnatie enzo. Ik weet niet of ik in een leven na de dood geloof. Ik weet niet goed of er iets of niets is na de dood. Ik denk dat wij mensen het geheel nooit zullen kunnen bevatten.
Ik weet wel dat dingen bekend zijn, al heb je ze nooit bewust meegemaakt. Ik weet wel dat ik dingen weet die ik niet weten kan. Ik weet dat er soms iets gebeurt tussen mensen, heel zeldzaam, en die mensen, ik weet het niet - nou ja, ik en mensen :-). Vergeet het maar.
Kate
