vrijdag 7 januari 2011

Een simpele vraag - 16.

‘Nú, Kate.’

Hij heeft me een opdracht gegeven. Kort, duidelijk, hard. Een commando haast. Ik weet wat me te doen staat, ik heb geen keuze, maar het lijkt of ik verlamd ben. Nog beweeg ik niet. Stilte. Ik hoor hem.

‘Nú, Kate.’

Kalme stem, bijna gelaten. Ik weet dat ik niet langer mag talmen, niet langer kan dralen. Ik hoor hem in mijn oor, ik voel hem in mijn buik. Dreiging, spanning, lust. Na al die tijd opnieuw, nog steeds.

‘Nú, Kate.’

Ik merk met een schok dat ik zit te dagdromen. Ik merk hoe geil ik ben. Ik wou dat hij onverwacht voor mijn deur zou staan, me in zijn armen zou nemen en me van zich af zou duwen en me zou opdragen dat te doen wat hij zou willen dat ik deed. Kort, duidelijk, hard. Kalm, berustend, dreigend en oneindig liefdevol.

‘Nú, Kate.’

Dat is wat ik zou willen.