Queen - Hammersmith Odeon kerst 1975

ticket Queen at the Hammersmith Odeon 1975

Ik heb de afgelopen twee avonden met veel genoegen "Days of our Lives", de nieuwe documentaire over Queen bekeken. Mijn scepsis was ongegrond, het was integer en in tegenstelling tot sommige van de vroegere portretten zag ik weinig dat al eerder getoond was. Wat ik zag voelde nieuw - wat een verademing!

Maar pakkender nog dan "Days of our lives" was het concert dat gisteravond na afloop werd getoond: "Queen at the Hammersmith Odeon". De registratie van het BBC concert opgenomen op 24 december 1975 voor het indertijd beroemde programma "The Old Grey Whistle Test". 

Brian May tijdens "Brighton Rock"

Op de een of andere manier was dit aan mijn radar ontsnapt al die jaren, of was ik het gewoon vergeten? Hoe kon ik want ik heb met kippenvel zitten kijken. Later las ik dat zowel Brian als Freddie niet 100% fit waren maar dat was absoluut niet te merken. Een weergaloze show met de bekende elementen: licht, rook, kostuums, show als omlijsting van muzikale kwaliteiten die staan als een huis.

Brian speelde de mooiste "Brighton Rock" solo die ik in jaren gehoord heb. Freddie, in vorm, achter de piano. Roger die fonteinen maakt door water op zijn drums op te spatten en John die er staat zoals hij er al die jaren stond. Ik heb genoten. Hoe kun je de kracht van muziek overzetten in woorden? In beelden misschien maar in woorden?

Misschien door de setlist:

• Now I'm here
• Medley: Bohemian Rhapsody / Killer Queen / The March of the Black Queen / Bohemian Rhapsody (reprise)
• Bring back that Leroy Brown
• Brighton Rock
• Son and Daughter
• Keep yourself alive
• Liar
• In the Lap of the Gods... rev.
• Encore: Big Spender / Jailhouse Rock
• Tweede encore van het originele concert - niet getoond: Seven Seas of Rhye / See what a Fool I've been /God save the Queen

Freddie Mercury

De versies van bijvoorbeeld "Son and Daughter" en "Liar" waren fenomenaal. Echt een aanrader. Ik heb Freddie zelden zo goed of moet ik zeggen melodieus horen zingen.

Okay, genoeg. Er zijn vast wel dvd's te koop en anders wordt het concert ongetwijfeld nog wel ooit op televisie getoond maar natuurlijk kun je ook even op YouTube kijken. Ik heb in elk geval deze link naar het begin van het concert gebookmarkt.


Kate
31 maart 2011



Foto verantwoording:
- Ticket: http://www.queenconcerts.com/detail/live/209/queen-live-24-12-1975-hammersmith-odeon-london-uk.html
- Brian May: http://www.dvds2trade.co.uk/Queen75.htm
- Freddie Mercury: http://www.ioffer.com/i/QUEEN-RARE-DVD-LIVE-AT-HAMMERSMITH-ODEON-1975-REMASTERE-95031971

Queen 40 jaar

Queen bestaat veertig jaar. Ik veronderstel dat je pas een jubileum of verjaardag kunt vieren als je heel precies weet en nauwkeurig kunt communiceren wanneer de onderneming, het samenzijn, de band begonnen is. Dat kan lastig zijn en niet onomstreden.

John Deacon

De mannen van Queen - wie zijn dat eigenlijk? - hebben besloten dat Queen begonnen is op 1 maart 1971, de dag dat John Deacon na een auditie werd aangenomen als bassist.

Niet de datum waarop Freddie Mercury de band Smile, bestaande uit Brian May, Roger Taylor, mocht versterken. Niet de dag toen op voorspraak van Freddie de bandnaam werd gewijzigd in Queen. 

Queen concert 25-07-1970

De datum van het eerste concert als 'Queen (formerly Smile)' is niet gekozen als het begin van Queen. Nee, Queen werd of was pas Queen toen John Deacon erbij kwam en dat is vreemd want Queen is nog steeds Queen terwijl Mercury noch Deacon een actieve rol hebben of zullen hebben in de band.

Het is ruim twintig jaar na het overlijden van Freddie Mercury; John Deacon heeft zich in 1997 van de muziekwereld en Queen afgewend maar Queen gaat gewoon door. Men tourde met een andere zanger, nam nieuw materiaal met hem op maar Queen bleef steeds Queen - hoewel soms als Queen+Paul Rodgers.

Momenteel tourt Brian May met de zangeres Kerry Ellis door de U.K. - plannen voor een Europese tour zijn in de maak - de helft van de voorstelling kan het publiek luisteren naar Queen songs inclusief een samenzang tijdens de akoestische versie van "Love of My Life". Het voelt op de een of andere manier niet goed.

Brian stelt: 'In no sense am I trying to be Queen'. Okay, in dit geval heet de samenwerking niet Queen - het is een Brian May productie en niet Roger maar diens zoon zit achter de drums. Dit is niet Queen en niemand die dat pretendeert - ik ook niet maar speel dan verdorie niet zoveel van het repertoire van je oude bandje!

Dit is het jaar van Queen en dat valt heel gunstig een paar maanden na de overstap van EMI - bijna veertig jaar koninklijke platenmaatschappij - naar Universal Music die, ook heel toepasselijk, alle albums opnieuw gaan uitbrengen. De eerste vijf liggen al in de schappen, de volgende vijf worden in juni verwacht. Ik koop dit keer maar niets :-).

Queen

Queen viert een feestje en pakt als vanouds groots uit. Zo was er de tentoonstelling "Stormtroopers in Stilettos" van 25 februari tot 12 maart in Londen. Een overzicht van de beginjaren van Queen. Jammer genoeg kon ik hier niet weg anders was ik beslist even een kijkje gaan nemen. Het leek me buitengewoon interessant en leuk.

Er is ook een nieuwe documentaire gemaakt van de geschiedenis van Queen door de ogen van Brian en Roger. "Days of our Lives" is te zien op BBC2 in twee delen op zondag 29 mei 2011 en maandag 30 mei om 23:00 uur.

Ik moet zeggen dat ik huiverig en nieuwsgierig tegelijk ben. Al jaren wordt de geschiedenis van Queen herschreven. Stukje bij beetje, jaar na jaar is het belang Brian en Roger in alle facetten van het bandleven vergroot. 

Over John horen we hoogstens 'he’s very nervous and very fragile and he doesn’t really want to deal with a lot of people anymore (...) but he’s still our partner, you know, he still gets paid'. Tja... Zegt Brian May: 'I think the popular view is that when John joined the band, the band was complete'. 

Smile concert 27-06-1970

Prima! Maar dan alsjeblieft, alsjeblieft ontbind de band nu die - al was het maar door de dood van Mercury - niet meer compleet is, nu Deacon al jaren een slapend lid is. Ontbind de band en ga verder onder de naam Smile of Taylor & May, May & Taylor is ook goed. Ga samen op reis als oude mannen en zing je liedjes als je dat nodig vindt.

De harde realiteit is echter dat May en Taylor samen niet zo goed zijn, apart niet zo goed zijn als samen met Deacon en Mercury, niet zo goed als de musicalcast van een goed geoliede productie die ook al weer negen jaar op de planken staat, nooit beter dan dat wat nu voor de zoveelste keer met een nieuw hoesje en weer nieuwe toevoegingen en wellicht inderdaad opgepoetst met veel bombarie uitgegeven is.

Queen is veertig en nog zijn de festiviteiten niet ten einde. Er komt een film over een aantal jaren in het leven van Freddie Mercury - de jaren voorafgaand aan Live Aid, voorafgaand aan aids en aftakeling. Ik denk dat ik ook dit deel van het feest maar aan me voorbij laat gaan.

Ik ben een cynica en merk dat ik steeds meer moeite krijg met de bulldozer die Queen heet. Die mij steeds weer nieuwe oude platen probeert te verkopen of op andere manieren tracht geld te genereren - niets mis mee maar hmm ooit is het toch echt wel genoeg geweest zelfs als je oud-en-trouw-fan-van-het-eerste-uur bent.

Het stoort mij dat Lenie 't Hart onder de nieuwe reclame voor haar Zeehonden Crèche ongeveer het hele "Love of my Life" als muziekje mag misbruiken. Een heel nummer, ook nog een nummer met heel veel connotaties, dierbare gevoelens en herinneringen. Dat is toch echt wat anders dan de openingsmaten van "It’s a Beautiful Day". Blijkbaar denken de heren van Queen er anders over...

En zo vecht ik verder met mijn passie van weleer. Het is een kwestie van loslaten, van je niet druk maken, van kiezen voor de elementen die (nog) wel goed voelen. Het zou pijn doen ware het niet dat ik het proces herken en erken als een dat overal in de geschiedenis plaatsvindt: het heet historiografie.

Historiografie is geschiedschrijving. Er is dat gezegde, u kent het wel, geschiedenis wordt opgetekend door de overlevers, door de overwinnaars, door mensen met hun eigen kijk op dat wat vooraf gegaan is. Zou Brian May zijn overleden in 1991 dan zou verhaal van Queen heden ten dagen anders worden verteld.

Ik zit morgen- en overmorgenavond rond deze tijd - 23:00 uur - te kijken naar BBC2. Huiverig en nieuwsgierig zal ik luisteren en kijken naar dat wat de heren May, Taylor en hun manager Jim Beach ons willen laten zien en horen. Er zal over John Deacon worden gesproken en over Freddie Mercury: positief, liefdevol zelfs. Het zal mij, in weerwil van mijzelf, boeien en pakken en meevoeren naar mijn jeugd.

Queen bestaat veertig jaar en dat moet gevierd worden - want als het niet gevierd zou worden was het ook niet goed :-). Champagne ontkurken en kijken: morgenavond en maandagavond: "Days of our Lives", 23:00 uur op BBC2.

Kate
28 mei 2011 


Foto en tekst verantwoording:


1. Logo 40 jaar Queen - http://queenonline.com/en/news-archive/queens-40th-anniversary-a-reason-to-be-excited-about-2011/

2. Foto John Deacon gemaakt door Mick Rock - http://joehasselvander.blogspot.com/2009/01/queen-sheetkeeckers-return-of-rock.html

3. Aankondiging van het eerste concert van Queen (voorheen Smile) op 25 juli 1970 in PJ's in Truro Cornwall met Freddie Mercury (lead vocals, tambourine), Brian May (electric guitar, backing vocals), Roger Taylor (drums, backing vocals),
Mike Grose (bass guitar) komt van: http://www.queenconcerts.com/detail/live/3/queen-live-25-07-1970-pjs-club-truro-uk.html

4. Citaat Brian May: 'In no sense am I trying to be Queen' komt uit "If it dies, it's all on me - I don't have any back-up" - interview met Kerry Ellis in de krant "Shropshire Star" van 10 mei 2011, geschreven door Dave Burrows en gelezen via
http://www.brianmay.com/whatsnew.html

5.  Wil je weten hoe het was die tentoonstelling over de beginjaren? Kijk dan op: http://www.stormtroopersinstilettos.com/gallery/
Foto's van de tentoonstelling staan hier:
http://www.flickr.com/photos/simononly/sets/72157626248993886/detail/
En een filmpje is er ook: http://www.youtube.com/watch?v=_Oi_WZCioo8

6. De "pasfotootjes" van Queen zijn gemaakt door Mick Rock en komen van:  http://www.queencuttings.com/dblog/articolo.asp?articolo=176

7. De citaten over John Deacon komen uit een interview van Roger en Brian aan queenonline.com:
- Roger Taylor zei: 'he’s very nervous and very fragile and he doesn’t really want to deal with a lot of people anymore (...)  but he’s still our partner, you know, he still gets paid' - in deel drie van het interview van 29 maart 2011. Het is terug te vinden op:
http://www.queenonline.com/en/features/brian-and-roger-interview-part-3/
- Brian May stelde: 'I think the popular view is that when John joined the band, the band was complete. So it’s the anniversary of that which I think is March. So we became the complete Queen group when John joined us.' Dat was in deel 1 van 23 maart 2011 op: http://www.queenonline.com/features/roger-taylor-brian-may-interview-part-1/

8. De advertentie voor wat het laatste concert van Smile zou zijn op 27 juni 1970 in Cityhall Truro, Cornwall komt van: http://queenincornwall.blogspot.com/2010/07/smile-gigs-in-cornwall-3-more-that-were.html

9. De foto van de band aan het eind van mijn blog is ook gemaakt door Mick Rock en komt van: http://www.nme.com/photos/queen---forty-years-of-glam-rocking-genius/208154/5/1#7

Freddie en Mick Rock

10. Mocht je nou nieuwsgierig zijn naar die Mick Rock, fotograaf van de beroemde foto's in de beginperiode - "Queen II" en "Sheer Heart Attack" - al die wonderschone foto's die zo invloedrijk zijn geweest in de beeldvorming van de band in de '70s - hier is hij met Freddie.

Deze foto - leuk hè dat jasje dat zowel door Freddie als Roger als Mary Austin is gedragen :-) - komt van: http://www.mercury-and-queen.com/queen.htm

Adieu Blogger - of niet? Blog zonder drempel

Er zijn problemen, ik ondervind problemen met Blogger. Al een hele tijd krijg ik mijn statistieken niet te zien, daar kon ik nog wel mee leven hoewel het prettig was te weten dat schrijven over Masterchef meer werd gewaardeerd dan mijn verhalen. 

Vandaag kon ik een groot deel van de dag mijn eigen blog niet binnenkomen, niet als lezer, niet als schrijver. Waardeloos! Dus ik ga hier weg. Ik ben aan het stoeien met Wordpress maar hmmm da's nog niet zo gemakkelijk, zelfs niet als je zelf niet onverdienstelijk websites hebt gemaakt :-). 

Maar ik ga hier weg en Wordpress ligt voor de hand.

Kate
25 mei 2011 


p.s. 26 mei 2011:
het inlog probleem is verholpen door het verwijderen van cookies en het stats probleem zal wel nooit verholpen worden door Blogger - heeft iets te maken met de volwassen aard van het blog en de drempel die ik daarom heb opgeworpen bij de entree. 

E.e.a. houdt in dat ik voorlopig maar hier blijf. Na een middag en avond klooien met Wordpress ben ik nog steeds niet uit een mooie, cleane, heldere layout om maar niet te spreken over al het andere dat een verhuizing met zich meebrengt: externe tellers en links aanpassen, aanmelden zoekmachines etc.etc. 

Tijd en energie ontbreekt en als alles niet nog meer desintegreert hier dan is de keuze snel en gemakkelijk gemaakt :-) - of is dat nu gemakzucht? Grom grom. Jammer dan. Als het opzetten van een blog op een nieuw platform zoveel moeite kost kan ik beter een eigen site opzetten. Da's sneller, leuker en flexibelere. Voorlopig maar niet hoor, voorlopig dus maar even niets.

Kate
26 mei 2011


p.s. en aanvulling per 4 juni 2011:
aangezien het feit dat Blogger blijkbaar niet in staat is statistieken te geven voor adult content blogs en - zie boven - het voor mij interessant en belangrijk is te weten welke delen van het blog gelezen worden, heb ik besloten de adult content drempel die via Blogger kan worden ingesteld weg te halen en te vervangen door een mededeling in de linkerkantlijn. 

Overwegingen hierbij waren dat bij mijn weten geen andere counters statistieken tonen per individueel blogbericht en juist daarin ben ik geïnteresseerd. Daarbij is het - volgens mij - zo dat mijn blog nu niet tot de meest extreme hardcore adult content blogs behoort vandaar dat ik met een gerust hart dit blog zonder drempels kan laten zien.

Kate
5 juni 2011

Bloeiende basilicum

in een flesje op mijn tafel. Even een paar uurtjes pracht meepikken.

Bloeiende basilicum had ik nog nooit gezien maar sinds ik het samen met gember in een bak teel, zie ik een plant die ik nooit eerder zag. 

Straks, als ik thuis kom, kan ik het flesje weer legen - het mooie is er nu al af maar ik moest de bloemen wel plukken zodat de plant haar aandacht weer verlegt naar blad- in plaats van bloemvorming en dus aankomend zaad.

Maar mooi dat wit en groen. Prachtig! Heerlijk geurend en medicinaal - daar hoef je geen genezer voor te zijn om dat te begrijpen.

Kate
22 mei 2011

Mokums "feestje" voor Ajax

Hoorde ik mezelf daar vragen om professionele crowd control? In Amsterdam? Verkeerde dag aangevraagd, jammer dan. Zo gaat het met voorspellingen, voorspiegelingen, dromen en nachtmerries: het beeld bestaat maar het precieze tijdstip, exacte uitwerking of de uitkomst zijn niet te vangen. Zo is het lot. Zo wordt de menschheid [sic] getest en getergd. Nee, laat Shakespeare en de Griekse goden er maar buiten.

Toch waren het vandaag Godenzonen die voor oproer zorgden. Zij wonnen immers de kampioensschaal en voor de dertigste keer in de geschiedenis van de club. Dat vraagt om een huldiging. Dat vergt crowd control. En voorbereiding. 

Op de een of andere manier voelde ik al een paar dagen geleden dat het daaraan wat schortte. Ik vernam via het nieuws, ik heb het niet genoteerd toen ik het hoorde, dat Twente allerlei festiviteiten gepland had. Ajax daarentegen kon het Museumplein in no time ombouwen tot feestplein. Ja ja. Heb het net nog proberen terug te zoeken maar nee, niet gelukt, ik zal het wel gedroomd hebben... Ik hoop het!

supporters voor het podium

De realiteit was mijn droom of nachtmerrie: een zee van 80.000 mensen - of waren het er toch meer, richting 100.000? Waar Van der Laan, net burgemeester-aan, en anderen op 14 juli 2010  bij de huldiging van het verliezende Oranje nog zo bekwaam honderdduizenden op het plein wisten te handhaven, leek vandaag de regie volkomen zoek. Ik zag geen compartimentering, geen vakindeling op het plein, geen paden door de menigte met vrije doorgang voor nooddiensten, geen ruimte tussen podium en volk zoals bij alle popconcerten.

Een volkstemmer - sorry, naam kon ik ook al niet terugvinden - had de nobele en nodige taak de mensen te manen vooral hun 'koppie' erbij te houden want anders werd het 'te gevaarlijk'. Waar ooit na het behalen van het EK in 1988, Ruud Gullit vanaf het balkon van de stadsschouwburg nog verdienstelijk, dus met succes, de massa wist te bewegen stapjes naar achteren te doen, stond vandaag niemand op om de volkstemmer bij te staan.

Die beriep zich dus maar op het niet doorgaan c.q. stopzetten van de huldiging. Trainer De Boer kwam niet verder dan vragen vooral voorzichtig het plein te verlaten omdat er anders volgend jaar gehuldigd zou worden op P2. P2? Wa's dah? Parkeerterrein - wedden? Enfin, daar zal het ongetwijfeld niet van komen. Men is onverbeterlijk en bovendien twee maal op rij een titel lijkt wat al te optimistisch.

En toch en toch. Waarom, zei ik het niet al eens eerder - nee, ook dat kan ik niet vinden, zucht - gaat men niet lekker vieren ergens op een braak terrein, een weiland van een boer die er niet meer kan of mag boeren, een snelweg die nog niet af is, of gewoon in de ArenA - desnoods een paar avonden op rij als ware het een Toppers-in-Concert gebeuren. Okay, okay, ik zie in dat dat niet gezellig is. Men wil allemaal samen, op een moment, in een grote oerknal zijn cluppie toezingen.

Maar leer dan of neem mee van vorige evenementen, bouw verder maar zet geen wankele techniektorens neer die beklommen worden omdat je nu eenmaal niets ziet als Piet-met-het-spandoek je het zicht ontneemt. Ik begrijp niet dat men dat niet voorzien heeft. Nu werd de huldiging meer een doorgaand verzoek aan de klimmers om 'alsjeblieft, alsjeblieft' maar naar beneden te komen dan een ode aan voetballers die een groot deel, het grootste deel van het seizoen onder hun kunnen speelden.

Bij elk popconcert - zie vooral ook de internationale megaconcerten - zijn brede 'goten' ingepland voor het podium waar veiligheidsmensen en hulpverleners doen waarvoor ze zijn opgeleid. Ook hier zag ik wat gele hesjes, de meeste op het podium, niet ervoor. Ik begrijp niet dat de fans zo dicht bij de rand van het podium konden komen dat ze aan de draden konden trekken, het podium beklimmen, flesjes richting spelers gooien. Elke beginnende popgroep kent de gevaren van groupies waarom kent de stad Amsterdam die gevaren niet?

Eberhart van der Laan, inmiddels bejubeld burgervader van de stad die zich onlangs onbemind maakte door zijn ijdele poging Ajax van zijn geuzennaam Joden af te helpen, stond er wat verloren of misschien wel onthutst bij te kijken. Een zeer korte speech - wat zeg ik, een paar zinnen ter felicitatie maar geen woord over de veiligheid. Geen oproep à la Gullit om naar achteren te gaan. Geen leiderschap.

techniektoren beklommen

De volkstemmer stond alleen. 'Zijn er hier nog rolstoelers?' 'Gaat het goed met u, mevrouw?' 'Jongens, ga alsjeblieft van de tweede ring van de toren'. Het volk zong en sprong nog een halve meter naar voren. 'En nu mag Pietje Puk de schaal laten zien'. Zucht, behalve gevaarlijk was het nog saai ook.

Ik vroeg me af hoe moeilijk het kan zijn om een sprankelender eerbetoon te tonen. Het zou ongetwijfeld meer gechoreografeerd of georganiseerd, meer geoefend en met een beter kaliber aan zangers zijn dan de zoon van de overleden volkszanger die teert op het reportoire van zijn vader.

Het zou meer moeten zijn dan het afroepen van namen gevolgd door dansjes met de schaal op willekeurig gekozen maten van wisselende muziekjes. Het zou meer publieksgericht moeten zijn, meer op vermaak gericht en strakker geleid. De vrolijke plechtigheid zou op meerdere plaatsen in de stad op grote schermen moeten worden getoond - wellicht creëer je dan meerdere brandhaarden, ik weet het niet maar dat is natuurlijk niet wenselijk.

Wat kan ik nog zeggen? Het was weer zo... amateuristisch. Ja, dat is het woord. Zo vreselijk knullig. En nou ja, een volk krijgt het vermaak waar het recht op heeft, waar het aan toe is en wat het kan dragen. Men was in drommen naar het Museumplein gekomen - was je in de ArenA geweest dan was je waarschijnlijk niet op tijd bij de huldiging - en kreeg iets voorgeschoteld dat met gejuich en lawaai en bengaals vuurwerk begroet werd.

Mijn broer, in de ArenA tijdens de wedstrijd, vertelde over langdurige stilstand op de weg terug. Over een metro met open deuren, mensen op de spoorlijn, een stoet supporters die sluipdoor kruipdoor weggetjes bewandelden naar een volgend station en daar een trein in bezit namen om toch maar naar het C.S. te komen. Waarom heeft de gemeente geen draaiboek om grote groepen mensen snel en kundig van A naar B te vervoeren. Waarom zijn mensen zo ongedisciplineerd dat ze dat vervoer saboteren door noodremmen en rails onrechtmatig te gebruiken?

Waarom ging het wel goed vorig jaar bij de verloren finale van Oranje, ging het wel goed tijdens Koninginnedag dit jaar maar ging het nu amper goed - er zijn uiteindelijk wel gewonden afgevoerd, er zijn wel weer relletjes geweest en het was later weer eens onrustig in de stad. Waar ligt dat aan? Aan de toestroom van mensen, een bepaald publiek, voorbereiding of het gebrek eraan van de gemeente, de reden van samenkomst?

Ik heb geen antwoorden, alleen maar vragen. Steeds meer vragen. En weerstand. Weerstand tegen feestjes in Mokum. Tegen grote groepen die naar voren deinen - omdat daar 'de actie' is - met het reële gevaar dat er mensen geplet, vertrapt en gekwetst worden. En ik vraag me af: is dat het waard? 

Hierop heb ik wel een antwoord en dat antwoord kent u al :-).

Kate
16 mei 2011


De foto's kwamen van:

supporters voor podium --> http://www.nu.nl/binnenland/2515775/ajax-gehuldigd-museumplein.html#slideshow-/slideshow/1884896/popup.html

toren op museumplein --> http://yfrog.com/gzq50baj