Brandende vragen

Ken je dat? Dat jij een pas vooruit kunt kijken en anderen niet? Dat die anderen hun voornemen bekend maken en je zegt: 'zou je dat (nu) wel doen?'. Natuurlijk doen ze het toch en daarmee maken ze de zaak, onbedoeld - zullen we maar zeggen - nog ingewikkelder. Was ik maar assertiever, steviger geweest in het uiten van mijn twijfel.

Maar ja... 'Je bent lief', zeiden iemand en anderen ooit. Aan lief-zijn heb je niets. Je wint er niets mee is de les van 49,33 jaar vertoeven op deze aardkloot. Met boos-zijn win je net zo min iets, leer ik recentelijk.

Met zijn win je niets, is het angstige doembeeld dat oprukt aan de einder. Mensen doen wat ze willen doen, wanneer en hoe ze dat willen en hun visie gaat niet verder dan het eigen belang. Een bleek beeld van de mensheid is mijn deel. Ik kan het niet helpen. Ik kan mij niet helpen. Of de wereld.

rebellen in Libië - 1

Vertel me, wat doen "wij" in Libië? Waarom maken wij ons druk over een intern conflict? Waarom een coalitie daar en niet in Turkije, Rusland, Bahrein, Saudi Arabië, indertijd in Rwanda (dat land van de hoeties en de toeties) of, op een andere manier, in België?

Overal ter wereld zijn interne conflicten waar burgers het slachtoffer zijn van repressie, corruptie, geweld en andere (hart)verscheurende zaken. Toegegeven, niet elk van deze landen - ik ben er, voor het gemak, een heel stel in Afrika vergeten te noemen - is rijk aan olie of "goede" contacten op het hoogste niveau.

Libië: westerse kruisraketten - 2

Maar verdomme, wat doen wij in Libië? Hebben we niets geleerd van Irak (wat deden we, doen we daar?). Ik zie nog de eerste beelden van de luchtaanvallen tijdens de Golfoorlog - ging ook over Irak - op CNN en de commentator die met een aanwijsstokje op een foto aanwees hoe 'geweldig' de nieuwste precisie aanvallen waren geweest.

Achterhaald - natuurlijk - inmiddels maar ik proef dezelfde honger naar avontuur nu. Wat is dat toch met jongens? Waarom willen ze, oud en wijs als ze zouden moeten zijn, nog steeds oorlogje spelen, cowboy en indiaantje, 'if you are not with us, you are against us'. Hoezo, against us? Wat hebben wij verloren in Benghazi? Waarom zijn de 'burgerslachtoffers' daar van hoger niveau dan de mensen in Darfur?

Japan in puin - 3

Waarom doen mensen wat mensen doen? Waarom lieten de Japanse autoriteiten de wereld weten geen prijs te stellen op hulp terwijl je al bijna direct kon vaststellen dat de ramp zelfs toen die nog kleiner was dan nu, ongekend groot was?

Japan: mensen in nood - 4

Is dan niet alle primaire hulp in de vorm van dekens, voedsel, drinkwater, medicijnen, tenten, welkom? Vanwaar die arrogantie? Dat idee dat je het wel alleen kunt redden? Ik weet, ik weet, een andere cultuur, andere zeden en gewoontes, geschiedenis.

Toen ik op de Havo voor aardrijkskunde een project over een ontwikkelingsland moest doen, nam ik Japan. Het zal ergens in de tweede helft van de jaren 70 geweest zijn. Ik bleef zitten en het jaar erop mocht ik het niet meer over Japan als ontwikkelingsland hebben :-). Zo wordt en werd de geschiedenis herschreven.

Queen in 1971 - 5

Het gebeurt op allerlei niveaus en in alle sectoren van het leven. Ik volg vol interesse hoe de geschiedenis van Queen, mijn bandje :-), herschreven is en wordt sinds het overlijden van Freddie Mercury en het pensioen van John Deacon (ooit zal ik er wellicht over bloggen).

Misschien is het nodig voor de band om voort te bestaan, nieuwe wegen in te slaan en te rechtvaardigen dat er een leven is na het verlies van wat ooit gevoeld werd als meer dan 50% van de band.

Zeker is dat over nog eens veertig jaar of zestig of honderd jaar de geschiedenis opnieuw zal worden gewogen en beoordeeld. Dat is hoe het leven is: een voortdurende ijking en herijking. Alles verandert, dat is de wet van de Tao, van het leven zelf en onze visie verandert mee.

Queen in 2011 - 6

Wat nu echt belangrijk is, in het grote geheel der dingen kan ik niet zeggen. Ieders belang is anders. Wat weet ik van de belangen van de internationale gemeenschap in Libië of van de trots van de Japanners of de ambities van Brian May en Roger Taylor?

Zelfs van mezelf kan ik niet met zekerheid zeggen wat mij drijft de dingen te doen zoals ik het doe.

Ik weet wel dat er maar een paar zaken echt belangrijk zijn en dat zelfs die (kunnen) schuiven in de tijd. Niets is zeker en dat is de grootste zekerheid die wij hebben. Jammer dan als je het graag anders zou willen.

Jammer als je zou willen weten het hoe en waarom van het handelen van mensen. Je hebt het maar te nemen zoals het is. Moeilijk vind ik dat. Op ieder vlak en door alle sectoren van het leven heen. De grote vraag van het waarom en het non-antwoord - wie kan mij leren daarmee om te gaan?

Kate
20 maart 2011


p.s. en dan kom ik net thuis van mijn vader met de nog brandender vraag waarom iemand het recht meent te hebben 45 euro uit zijn portemonnee te jatten...!!! Het is onbeschrijfelijk, niet eens vanwege die 45,-- maar gewoon, hoe durf je!!! Hoe durf je van oude demente mensen te jatten?


Alle foto's komen van het internet:
1 -  http://www.nrc.nl/nieuws/2011/03/20/live-raketten-op-libie/
2 - http://www.telegraaf.nl/buitenland/9314668/__Eerste_nacht_bombardementen__.html
3 - http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2720/Nieuws/photoalbum/detail/1861497/195704/1/Puin-in-Japan.dhtml
4 - http://wuxinghongqi.blogspot.com/2011/03/hd-miserable-scene-of-hard-hit-area-in_14.html
5 - http://www.blogalaxia.com/post/king+rat/5
6 - http://www.stormtroopersinstilettos.com/gallery/