Dit is het punt, voor ik verder ga, waar enige kanttekeningen op zijn plaats zijn.
Laat ik voorop stellen dat discretie, privacy, geheimhouding van identiteiten mij heilig zijn en dat fictie en werkelijkheid - zeker op een blog als deze - op een niet nader te verklaren wijze dooreen lopen.
Veel van wat ik schrijf komt voort uit diepgevoelde gedachtes, ideeën over de waarheid, die - zo is me verteld - voor een ieder anders is danwel anders wordt ervaren of zelfs steeds opnieuw door individuen wordt geschapen naar eigen wens of keuze en vanuit dat wat eigen is. Zodra mijn vingers het toetsenbord verlaten hebben, is de werkelijkheid hoe dan ook vervormd en wij allen ervaren de weerslag anders.
Onnavolgbaar voor anderen en toch herkenbaar omdat wij, uniek als we zijn, absoluut gelijksoortige reizen maken, eenzelfde zoektocht achter en voor ons hebben liggen. Omdat het verleden en het heden en de toekomst niet separaat bestaan maar in synchronisatie naast elkaar, door elkaar.
Door het naast elkaar zetten van een gedicht, een mail, een ander gedicht en een verhaal poog ik de verbanden tussen fictieve werkelijkheid, realiteit en fictie uit heden, verleden en toekomst zichtbaar te maken en daarmee een tip van de sluier op te lichten van een schrijfproces dat doorgaat lang nadat ik gestopt zal zijn met schrijven.
Kate
4 mei 2010
