woensdag 2 januari 2013

Met ogen open en het licht aan

De oude man slaapt met zijn ogen open en het licht aan. Bang dat de wereld zal vergaan of hij. Bang. 

Ik zou er niet zo luchtig, grappig of vertederd onder moeten zijn maar wat kan je doen? Een echt gesprek is er ook hier nooit over geweest en nu is het te laat. 

Hij wijst met zijn hand in de ruimte richting raam maar wat hij wil zeggen, ik weet het niet. Ik raad en raad verkeerd. 

Als hij al niet kan aangeven wat hij wil met de gordijnen of het raam of iets aan die kant van de kamer, dan is een gesprek over zulke abstract enge dingen als de dood zeker een no no.

Wij zitten aan tafel. Hij zit langs de lange kant van de tafel met zijn rollator voor zich en ik zit naast hem met mijn arm om hem heen. Nee, hij is niet moe. Kusjes gaan over en weer. Hij wil niet slapen. Nog een kusje. Dan staat hij op, loopt naar zijn bed. 

Hij doorloopt een heel ritueel voor hij gaat liggen. De rollator wordt heel precies gepositioneerd aan het bed. Dan gaan zijn benen wat onhandig over de bedrand heen. Hij trekt zich daarbij op aan de papagaai boven het bed. Zo'n driehoek door een ketting aan een stang bevestigd. 

Nu hij ligt, houdt hij nog steeds met beide handen de papagaai vast. Bang uit bed te vallen of gehaald te worden. Ogen open zodat hij ziet wat er gebeurt en licht aan. De oude man ligt te vechten tegen de slaap. 

Niet lang. Dan komt hij overeind en gaat terug naar de tafel. Het herhaalt zich een paar keer voor hij blijft liggen of misschien voor ik even naast hem kom liggen. Hij slaapt met ogen open en als ik overeind kom, is hij alert. 

'Ga je weg? Je mag nog niet weg.' Ik ga weer liggen. Hij doet zijn ogen weer bijna dicht. Ik zing: 'slaap kindje slaap, daar buiten loopt een aap.' Hij lacht en herhaalt dat er buiten een aap loopt maar slapen doet het grote kind niet. 

Ook niet als ik uiteindelijk mijn jas aantrek en hem een kus geef. 'Daaag. Daaaag. Daaaaag.' En dan ben ik buiten. Moe. Rijp voor mijn eigen bed. Overmorgen ga ik weer. De oude man is moe en bang. 

'Als jij er bent, is alles goed.' Nergens ben ik zo geliefd als hier bij mijn vader, de oude man. Nergens ben ik zo lief. We hebben de drempel van het nieuwe jaar genomen. Over 19 dagen ben ik jarig... :-).

Kate
2 januari 2013

De foto van de papagaai komt van het verzorgplein.