Vandaag, oeps gisteren en nu, opnieuw geen tijd, maar het goede nieuws is dat ik weer geschreven heb. Verder geschreven aan het kerstverhaal dat ik hier eerst Kerstdecoratie maar later Kersttijd genoemd heb.
Het is nog niet af en, ik zei het al, er ging weer een dag voorbij zonder schrijven maar wat ik de dag ervoor schreef, is mooi. Dat vond ik toen ik het herlas aan het einde van die dag.
Niet opnieuw zal gebeuren wat me deze zomer gebeurde toen ik 236 Schakels oppakte. Ik zal dit verhaal niet kapotschrijven. Misschien had dat kapotschrijven wel een functie want wat ik nu geschreven heb, gaat feitelijk - met een kleine sprong in de tijd - verder waar Schakels stopte of te ingewikkeld werd voor mij als schrijver met verantwoordelijkheidsgevoel.
Misschien was een sprong in de verhaaltijd, een pauze in het schrijven nodig en nu is het bijna Kerst en het kerstverhaal riep en haakt dit jaar stevig aan bij Schakels. Dat is mooi en ook lastig want ik had voor Kate in Schakels veel plannen rondom de Kerst.
Deze plannen zijn inmiddels anders, blijkbaar dan ze waren toen ik ze in de context van Schakels zag, hoelang geleden alweer? Enfin... Niets staat in steen gebeiteld en niets is voor niets. Het verhaal vertelt zichzelf. Blijkbaar.
Het meandert terug naar heel lang geleden, naar verhaallijnen en personages die ik in de jaren '90 het leven gaf in een Engelstalig verhaal. Kate heette nog niet Kate maar Jane en Clive waren er en verschijnen een kleine twintig jaar later onverwacht ten tonele in Amsterdam. Grappig.
Ontroerend voor mij als schrijver te zien dat personages een eigen leven leiden en dat ze elkaar opzoeken, vele verhalen, landen, jaren verder. Ze waren er al op het punt dat ik niet meer verder kon of kwam met Kersttijd.
In mijn hoofd en hart en in the draft - het klad, het ontwerp, de voorbode, de schetsen van hoe het zou zijn in Kersttijd, was Jane er maar ze kwam niet op papier, ik kan er niets van terugvinden behalve heel duidelijk in mijn herinnering. En nu is zij er met Clive. We zullen zien waar het toe leidt.
In elk geval is mijn streven Kate de kersttijd door te jagen - bij gebrek aan een ander werkwoord. Maar de periode tussen Kerst en Oud en Nieuw is lang en hoewel Mark weer op reis moet, zou het zomaar kunnen dat...
Nee. Ik laat het hierbij. Half een, kwart voor een. Bedtijd. Nu alweer bedtijd. Geen tijd. Welterusten.
Kate
20 december 2012
p.s. Kersttijd, het verhaal tot dusver:
Kersttijd - 1. Kerstdecoratie
Kersttijd - 2. Kerstwens
Kersttijd - 3. Op de drempel
wordt snel vervolgd :-)!
De foto is: Still life of journal and pencil; Stock Photo ID: 42-28743985; Photographer: Justin Bailie; Collection: Canopy; Copyright: © Justin Bailie/Aurora Photos/Corbis
