Marmeladetaart

Een lege pot na het taartmaken

Mijn vader wilde om half drie 's middags wel een boterham. Met jam. Terwijl ik het voor hem klaarmaakte ontdekte ik dat er marmelade in de kast stond en niet de abrikozenjam die hij het liefste eet. 

Erger: ik telde nog drie volle potten sinaasappelmarmelade in de 'geheime voorraad'. Door mij in haast en dus zonder te kijken naar iets anders dan de kleur gekocht. Bonus aanbieding: vast. 

Maar wat te doen met zoveel marmelade...? Ik dacht direct aan een cheesecake met sinaasappel. Gemberkoekjes-bodem want ik zie mezelf niet echt iets bakken. Roomkaas, slagroom, zoiets. 

Ik liet het rusten. Gaf een pot marmelade aan onverwachte visite. De tweede pot was bijna leeg maar mijn vader vond het prima iets anders te eten dan abrikozenjam dus ik liet er een staan. Een pot nam ik mee naar huis. Voor later.

Later was vandaag. Eigenlijk al gisteren toen ik zocht naar, vond en vergeleek de diverse recepten van cheesecake, kwarktaart en Monchoutaart - al dan niet gecombineerd met marmelade, sinaasappel of andere citrusvruchten.

Tijd om er iets mee te doen was er niet. Broer en ik gingen boodschappen doen. Grote boodschappen in de grote AH - die waar ik ooit watertandend doorheen liep. Die taart was ik allang vergeten tot we bij de kassa waren :-). 

Te elfder ure graaide ik alsnog ingrediënten voor een koude taart bij elkaar: slagroom, digistieve koekjes en roomboter maar vergat het belangrijkste component van zo'n ongebakken taart: kwark, ricotta of roomkaas. 

Ha! Maakt het wat uit? Ik had gekocht zonder een specifiek recept in gedachte maar het idee van slagroom en marmelade sprak nog steeds. Zo niet de geijkte bodem van gesmolten boter en gemalen koekjes.

En dus deed ik wat ik niet van plan was geweest: ik bakte een bodem en volgde daartoe grotendeels een recept voor een sticky orange marmelade cake1) waarvan ik 1/3 van de ingrediënten gebruikte.

Op deze cakebodem wilde ik een sinaasappelmousse. Die vond ik als onderdeel van een ander recept2). Tot slot overgoot ik de mousse met een sinaasappelglazuur, -gelei, -laagje. Hoe het heet maakt niet uit3).

Omdat de taart nog in de koelkast aan het opstijven is, kan ik over smaak niet veel zeggenp.s.) maar wat ik afslikte: deegkloppers, beslagkommen, pannetjes, lepels was net zo lekker als later de kruimels cake van de bodem van de springvorm. Ik heb goede hoop en durf dit blog alvast te publiceren.

Je begint met de bodem van sinaasappelcake:

60 gr zachte ongezouten roomboter
60 gr suiker
1 ei
60 gr zelfrijzend bakmeel
1/4 theelepel bakpoeder
1 eetlepel sinaasappelmarmelade
3/4 eetlepel melk

scheutje sinaasappellikeur
extra marmelade

Verwarm de oven voor op 180ºC.

Vet een springvorm van ca. 21 cm in. Mijn taart werd nogal laag, een kleinere springvorm maakt de bodem - die 1 cm hoog was - hoger maar het geheel wellicht visueel aantrekkelijker.

Mix de zachte boter tot een creme en klop er beetje bij beetje de suiker bij. Voeg het ei toe en blijf kloppen tot er een mooie gladde bleekgele massa ontstaan is. 

Zeef het bloem en de bakpoeder er geleidelijk door en blijf mixen. Eindig met de marmelade en melk. Het deeg moet niet te nat worden maar ook niet te droog zijn. 

Giet het in de springvorm en bak in het midden van de oven ongeveer 20 minuten tot de cake gaar is. Haal de cakebodem uit de springvorm en leg haar op een rek of bord om af te koelen. 

Wanneer de cake is afgekoeld, besprenkel je haar met sinaasappellikeur en je bestrijkt de cake met een dunne laag marmelade. De bodem van de taart is nu klaar en is ongeveer 1 cm hoog.

Voor de sinaasappelmousse:

200 gr sinaasappelmarmelade
10 cl (=100 ml) vers geperst mandarijnsap
1 mandarijn
8 gr (4 blaadjes) gelatine
200 gr slagroom
sinaasappellikeur

Week de gelatine in een kommetje met koud water.

Doe marmelade, vruchtensap en stukjes fruit zonder vel of pit in een pannetje en zet het ca. 10 minuten op een zacht vuurtje.

In het oorspronkelijke recept gebruikt men sinaasappelsap en het vruchtvlees van een sinaasappel. Ik had alleen mandarijnen en heb die uitgeperst en ontveld. Ik was lui en nam 1 mandarijn. Kijk maar of je dat genoeg vindt.

Ik weet het niet meer exact maar het zou goed kunnen dat ik op het einde aan deze saus nog een scheutje sinaasappellikeur heb toegevoegd. Ik had Mandarin Napoleon in huis. Je kunt ook Grand Manier gebruiken of iets anders.

Knijp de gelatine uit en roer het door de warme sinaasappel- of mandarijnsaus. Koel het af - dat gaat sneller als je het pannetje in een bak koud water zet.

Klop de slagroom dik en voeg hieraan de koude saus toe. Dit is de sinaasappelmousse. Zorg dat zowel bodem als mousse koud zijn voor je verder gaat met het opbouwen van de marmeladetaart.

Leg de koude cakebodem terug in de springvorm. Vet de ring nog even opnieuw in. De afgekoelde mousse spatel en verspreid je over de bodem. Ik heb de springvorm voor de zekerheid op een groot bord gezet maar bij mij heeft de mousse niet gelekt dus dat was niet nodig. Het geheel gaat in de koelkast om op te stijven.

Nu moet alleen nog de sinaasappelgelei - zoals ik het maar zal noemen - gemaakt worden. Hiervoor is nodig:

10 cl (=100 ml) mandarijnsap
de rest van de marmelade uit de pot

een kopje poedersuiker
wellicht een scheutje likeur
1 blaadje gelatine geweekt
mespuntje boter 

Doe sap en marmelade en suiker in een pannetje en maak warm. Voeg likeur en boter en gelatine toe. Roer tot de gelatine is opgelost en de gelei glad is.

Taart voor het aansnijden

Haal de taart uit de koelkast en verwijder voorzichtig de springvorm met bodem. Zet de taart op een schaal of bord. Giet de gelei over de taart. Ik bleek te veel gelei te hebben. Ik heb wat te veel was van het bord teruggeschonken in het pannetje :-). 

Je kunt het op een bord met plastic folie gieten en in de koelkast zetten. Wanneer het is opgesteven kun je er met een glas of mes figuurtjes van maken en als decoratie op de taart leggen. Ik vergat de folie en mijn figuurtjes kwamen niet van het bord :-).

Een lang recept3) maar niet heel moeilijk te maken. Eventueel kun je de taart nog meer versieren door stukjes mandarijn uit blik of vers bovenop de taart leggen. Misschien moet je dat doen voor je met de gelei in de weer gaat.

Kate
24 november 2012

Zo ziet een punt van deze taart eruit

p.s. 25 november: de taart was zalig! Oeps: *is* zalig. Niet erg zoet en ook niet zwaar. Fris. De hoogte is prima, iets meer mousse dan bodem. 

De bodem is vochtig maar niet klef. De mousse heeft de nadrukkelijke smaak van marmelade, is zacht en lekker.

De gelei geeft een mooie afwerking en voegt toe aan de smaak. De ring gelei om de taart heen, daar waar het van de taart is afgelopen en gestold, is eigenlijk wel leuk decoratief. 

Ik zou volgende keer eventueel meer likeur kunnen gebruiken op de cakebodem. 

Conclusie: een succes dat voor herhaling vatbaar is! 

1) het recept voor een 'sticky orange marmelade cake' vond ik hier.
2) het recept van de sinaasappelmousse vond ik in een Frans recept, hier.
3) ik ben, zoals altijd, nogal springerig als ik kook of bak. Wat ik niet heb, vervang ik door iets anders. 
-Zo verving ik sinaasappels en sinaasappelsap door het sap en vruchtvlees van mandarijnen. 
-Ik had geen zelfrijzende bloem dus ik zocht en vond dat gewone bloem met een theelepel bakpoeder en een snuifje zout ook werkt.
-Ik had ook geen poedersuiker maar vond op het internet dat kristalsuiker fijngemalen in de blender met een theelepel maïzena prima gaat.
-Ongetwijfeld zal ik iets meer of minder marmelade, melk, bakpoeder, poedersuiker hebben gebruikt dan vermeld staat.
-Ongetwijfeld zal uw taart anders smaken dan de mijne. Wat maakt het uit? Lees, smul en pas aan wat je niet hebt of niet lekker vindt of te moeilijk vindt. Die sinaasappelmousse in een mooi glas kan bijvoorbeeld een beeldig desert vormen voor de Kerst :-).