Vraag is of het verstandig is vanaf het allereerste contact de SM dynamiek mee te laten spelen in je gedrag naar de ander. Velen, ook ik, adviseren negatief. De dominant die bepaalde, meestal standaard opdrachten geeft waar de onderdanige aan moet voldoen wordt over het algemeen als dom afgeschilderd. Hoe durft hij een vreemde vrouw zonder egards te behandelen? De vrouw die erin meegaat is meestal een groentje, naïef of blond.
Voorzichtigheid is geboden, je weet niet waarmee of met wie je te maken hebt en better safe than sorry. Ik ben het er helemaal mee eens. ‘Jouw angst zit zo diep’, schampert een man, ‘wanneer ben jij voor het laatst hard geneukt in je kut en je kont?’ Zucht. Daar gaat het helemaal niet over. Misschien dat ik daarom zo lauw reageer op de reacties die op mijn advertentie komen. Hoe zat het ook weer met de juiste knoppen en snaren?
Kantelen, heb ik het genoemd. Het punt waarop er iets gebeurd waardoor de hiërarchie – om het maar eens zo te noemen – hersteld wordt. Het ene moment ben je nog grapjes aan het maken, het volgende stotter en bloos je en buig je je hoofd omdat de man tegenover je niet langer die aardige gozer is maar een kerel die jou op je plaats zet. Het speelkwartier is over en je hebt al je concentratie nodig om hem te volgen zonder mis te stappen.
Misstappen zijn kostbaar. Ik ben geen masochiste die kickt op het incasseren van wekelijks meer slaag. Angst. Weer dat woord. Dreiging. Gevolgd door een fatalistisch berusten in dat wat onherroepelijk komen gaat. Zoiets. Daar kan ik wat mee. Tenminste, dat denk ik. Hoe leg je het uit aan een vreemde of in een advertentie? Dreiging gezocht. Wat? Vrouw zoekt dreigende hardheid en schuilkelder. Huh?
Nieuwe poging. Vrouw zoekt: wolken en zon. Dreiging en schuilplaats. Angst en verlossing. Schaamte en gehoorzaamheid of moet ik zeggen: moed? Moed om te gehoorzamen, je hoofd te buigen en de man tegenover je niet langer bij zijn voornaam te noemen. ‘Doe gewoon wat ik je zeg’, zei iemand in een vorig leven. Hoezo, ‘gewoon’?
Ik zoek hardop naar een weg om verder te gaan, verder dan waar ik de afgelopen jaren was: veilig achter muren alleen. Ik bespeur dat kantelen voor mij met formaliteit te maken heeft en met dreiging, ook. Met pijn. Maar niet de pijn van 300 slagen met een cane of zwart mishandelde borsten. Integendeel. Het is meer de pijn van het onvermijdelijke: hij boven mij – zoiets.
Niet zoiets. Opnieuw. Ik zoek de onvermijdelijkheid, de consequentie van onderdanigheid. Knielen en danken en vragen om meer, om zwaarder, om harder. Dat vergt striktheid, precisie, deemoed en overgave. Het vergt moed en deferentie. Het vergt misschien ook wel een formeel begin. Respectvol, geïnteresseerd, vanille maar wel met inachtname van de hiërarchie die er onherroepelijk zal bestaan indien het goed is of gaat.
Heel misschien moet ik mezelf toestaan vanuit onderdanigheid te reageren op potentiële dominanten hoe “fout” dat ook is. De ervaring leert dat er pas iets in mij gaat stromen zodra ik niet meer op niveau van gelijkheid functioneer. Dat betekent niet dat ik idiote opdrachten ga vervullen voor een webcam. Dat betekent ook niet dat ik op elke impertinente vraag serieus inga. Ik ben en blijf voorzichtig.
Ik ben en blijf mezelf en veiligheid staat voorop maar misschien moet ik iets meer oog hebben voor de dynamiek waar ik naar streef. Die knoppen en snaren, ik heb ze wel maar wellicht zijn ze niet zichtbaar genoeg, niet herkenbaar genoeg of liggen ze te diep verborgen. Ik zoek naar wegen mezelf te mogen zijn in een complete relatie. Misschien vergt dat toch een iets andere datingtechniek.
Je hebt immers bij daten in de SM wereld te maken met een extra laag die vanaf het begin zichtbaar is. Misschien moet ik eens beginnen met die zelf-aangemeten titel van meneer de dominant niet te negeren in een eerste mailcontact. Misschien moet ik het mezelf toestaan zo’n man te vousvoyeren, iets dat ik in het gewone leven zelden – nooit doe. Zou het helpen?
Kate
9 januari 2012
Foto verantwoording:
http://www.corbisimages.com/stock-photo/rights-managed/AX043736/woman-sitting-in-red-chair; fotograaf: Paul Edmondson; © Paul Edmondson/CORBIS; AX043736; Woman sitting in red chair
