 |
| viooltjes bij mijn pc |
Iemand mailde over gele krokusjes, het dag- en avondritme: open en weer toe. Een natuurlijke cyclus. Adem in, adem uit. Geniet. Krokus - als je de goede soort hebt en voldoende ervan in de aarde - geeft saffraan.
Ik heb twee grote gele viooltjes in een leeg kruidenpotje voor mijn beeldscherm staan. Toen ik ze nodig had, afgelopen najaar waren ze nergens te krijgen maar nu, voor bijna niks kon ik ze niet laten staan en dus kocht ik een tray van tien grootbloemige gele viooltjes. Acht voor mijn moeder en twee voor mij.
Wat eraf viel tijdens het vervoer, staat nu in dat potje en ook dat is een teken van lente, van bloemen. Vorige zomer had ik altijd dit flesje - klinkt beter dan potje - met bloemen van het landgoed staan vol met lathyrus en nasturtium en wat er was.
Het deed me goed zoals het me nu goed doet. Langzaam komt de energie weer terug. Of waren het de lammetjes en de koeien van de zorgboerderij in Spaarnwoude en de prachtige Noord-Hollandse kippen. Als ik ooit kippen neem, en die droom heb ik zo nu en dan, dan neem ik deze.
Zover is het nog niet. Eerst moet ik nog hier zijn in hartje Amsterdam met al zijn uitdagingen. Adem in, adem uit. Hou het geluid, de stress, de negativiteit buiten je. Wees dankbaar en vol vreugde om wat er is. Er is zoveel. Ik weet het, ik besef en voel het ook :-).
Vandaag is het lente. Normaal zou ik denken dat die de 21e maart begint maar dit jaar dus niet. Op de 22e vier ik een kleine overwinning op mezelf. Ik kan er nu al om glimlachen. Ja, het gaat goed. Ik sprak een vrouw die me vroeg of ik nog steeds geen vriend had. Nee dus.
Ik vraag me de laatste dagen af wat ik eigenlijk wil met een man in mijn leven? Wat zou hij toevoegen of brengen? Wat kan ik voor zo'n man betekenen - maar dat is wellicht te negatief gedacht... Maar toch denk ik het :-). Enfin, ik weet ook dat dat onzin is.
Maar serieus: waarvoor heb je een man in je leven nodig? Een dominante man, ook nog? Ik zie alleen maar gedoe. Een factor die de boel nog ingewikkelder maakt. Iemand om rekening mee te houden. Een stem en mening bovenop de andere stemmen en ik ben er al zo vaak zo moe van.
Ze zeggen dat als het klopt - wenn alles klappt - dat het dan gewoon goed is. Zonder gedoe. Zonder stress. Dan brengt het meer dan het vergt. En de vrouw die ik sprak, zij bevestigde dit. Zij was ook jaren alleen maar nu, sinds een half jaar is er iemand in haar leven.
Ze zei me dat het leuk was. Nooit gedacht maar het was echt en oprecht leuk. Niets om bang voor te zijn, niets om onrustig van te worden. En gewoon gevonden "in het wild". Nou ja... via haar werk. Ze kenden elkaar al zes jaar, hij was al lang verliefd op haar maar had nooit iets gezegd.
Het is lente. Mijn situatie is anders. Er is vast niemand die stiekem verliefd is op mij maar mocht het zo zijn: spreek je uit :-). Alsjeblieft, laat wat van je horen want als het niet nu is, wanneer dan wel? Ik zet hier wel zo makkelijk neer maar ik weet hoe lastig het kan zijn je bloot te geven.
Enfin... vooralsnog kan ik me werkelijk niet indenken wat ik eigenlijk met een man wil of moet. Er is ook niet direct iets wat ik zou willen. Ja, samen op vakantie, genieten van wat je ziet en proeft en ruikt onderweg. Ervaringen zijn leuker samen dan alleen - misschien. En ik wil even weg binnenkort.
Een paar dagen richting de U.K. of Italië of Parijs. Hampton Court staat nog steeds met stip op mijn Engeland-lijstje. Aan Italië in mei heb ik goede herinneringen en Parijs - het is te lang geleden dat ik er was. New York durf ik niet aan, alleen :-). Voor een groepsreis ben ik niet geschikt.
Ik begin maar eens met mijn eigen stad of directe omgeving onveilig te maken. Oh, en mijn haar gaat eraf. Ik wil na bil-lang nu ultrakort. Nog even een goede kapper vinden. Leuk. Spannend. Met enige vertraging doe ik wat ik me voorgenomen had in augustus 2011.
Zoals ik het toen opschreef: 'het is tijd iets te gaan doen'. Het is lente!
Kate
20 maart 2012
