Valentijn valt voor mij niet op 14 februari maar een paar maanden eerder of later, afhankelijk van hoe je er tegenaan kijkt. Nee, ik zal niet zeggen wanneer. En nee, ik zal niet zeggen wie.
Zeg me wie jij bent. Het is lang geleden dat je mij je naam toevertrouwde. 'Ik ga je Kate noemen', zei je. Sindsdien draag ik die naam. Mijn naam. Iets anders heb je me niet gegeven.
Mannen mailen me. Ze zeggen dat ik de vrouw ben met wie zij de liefde willen herontdekken. Ze zeggen dat ik hen op een dwaalspoor breng. Ze zeggen dat ik bang ben. Ze willen neuken en taartjes eten.
Ja, ik ben bang. Bang de liefde her te ontdekken; op een dwaalspoor te raken; bang te blijven en verdrietig; bang geneukt te worden om het neuken. Bang om...
Vandaag is het vijf maanden geleden dat ik je voor het laatst mailde. Maanden waarin je er vaak niet was. Minder dan ooit. Ik laat je gaan. Ik eet taartjes, wandel en lunch. Ik vecht mijn eigen gevechtjes, vier mijn kleine overwinninkjes zoals vandaag.
Niet in mail maar hier. Hier waar ik me veilig waan en thuisvoel. Mijn woorden, mijn beelden, mijn kleuren, mijn gevoel. Vandaag vier ik vrijheid. Jouw vrijheid. Jouw liefde. En dat ik een heel klein beetje trots ben op mezelf.
'Hou van jezelf, liefste', zei je. Ik probeer, lief. Ik probeer.
Kate
22 februari 2012
De ballonnen zijn afkomstig van Obsequiousness, een van de tumblrs die ik volg. Ik herleidde de bron tot Make It Magnificent, ook een tumblr maar de maker ken ik niet.