Toen de sneeuw de bakken op mijn landgoed bedekte, steeg mijn broer op. Later die middag werd de wijsheid van mijn besluit niet mee te gaan naar het land van mijn aanstaande schoonzus bevestigd door de fysiotherapeute.
Oedeem - laat ik er maar even van uitgaan dat er een gerede kans is dat ik het heb of kan krijgen - betekent dat je beter niet naar de tropen kunt gaan i.v.m. de lange vliegreis, de hoge temperaturen, de insectenbeten die op de loer liggen.
Zelf had ik het als 'te vroeg' beoordeeld, zo'n reis. Broer heeft inmiddels een paar keer flinke voedselvergiftiging opgelopen en ik wil geen risico's lopen met mijn net herwonnen en momenteel - zo voelt het - wankele gezondheid.
Gek hoe het de afgelopen zes maanden zo goed ging en nu, nu het eigenlijk over zou moeten zijn, begint het feest van kwaaltjes en klachten. Behalve beperkte mobiliteit van de arm en schouder heb ik opeens dikke enkels. Vocht.
Oedeem. De oncologe meende dat het een bijproduct is van de chemoos en zij tilde er niet zo zwaar aan. De verzorgenden in het verpleegtehuis van mijn moeder waren bezorgd. De fysio was zeer serieus. Waarschuwde. Tapete. Wreef.
En zo zit ik hier te bloggen over gedoe terwijl ik ondertussen opsta en rondjes zwaai met mijn arm en nog een aantal oefeningen doe, ongerust toch wel want dit had ik niet ingecalculeerd. Naïef wellicht of gewoon dom of struisvogelig of...
Overbezorgd bekijk ik mijn enkels. Is de linker nu dikker dan de rechter? Als dat zo is, zou het kunnen wijzen op een trombosebeen en dat kan weer een bijwerking zijn van de hormonen die ik sinds afgelopen vrijdag slik. Oh zucht.
Het is wat. Het is gekloot. Het goede nieuws is dat ik weer, tot genoegen, wijn heb gedronken en dat koffie ook weer gaat - beiden zijn natuurlijk niet goed als je vocht vasthoudt :-) maar ergens denk ik dat het vocht over zal gaan.
Gun het nog een paar dagen. Gun de laatste chemo een extra herstelweek. Geef het tot vrijdag. Doe die oefeningen, zorg dat die schouder niet vast gaat zitten. Wees voorzichtig maar houd hoop en gezond verstand. Vertrouw op je lijf.
Ik zou er niet slechter uitkomen dan ik er inging en daar ga ik nog steeds vanuit. Bovendien, ooit, redelijk snel wil ik op datzelfde witte strand liggen als waar broer en verloofde nu genieten. En lymfoedeem of niet, dat gaat gebeuren!
Kate
9 december 2014
De foto: Woman barefoot in hammock, Maldives, Indian Ocean, Asia, het watermerk zegt het al, vond ik op Corbis met stockfoto id 42-28852142 en gemaakt door Sakis Papadopoulos. Het copyright rust bij © Sakis Papadopoulos/Robert Harding World Imagery/Corbis.
Overigens, mijn broer zit niet op de Maldiven maar waar hij is, is het water net zo blauw :-) - maar wat weet ik lol, was er nooit en het kan nog wel even duren voor ik er kom...
