 |
| bloeddruk en hartfalen |
Onrustig, ongerust meld ik mij - na enig uitstellen en afstellen - bij mijn huisarts. Hij luistert, neemt de bloeddruk en nog eens en nog een keer. Veel te hoog.
Duizelingwekkend hoog maar 'het is zwaar, Kate wat jij doet'. Ik weiger de bloedverlagende tabletten en hij meent dat het gezellig is en goed als ik over een paar weken nog eens langskom.
De bloeddruk is iets lager maar mijn onrust niet weg. De klachten ook niet. Hij stelt en schrijft een maagzuurremmer voor. En verder? We kijken elkaar aan. 'Ik ga niet dood', verzeker ik hem - nog niet althans. Dat was tenminste niet het plan.
 |
| stress |
Zou altijd te kort zijn als ik zou besluiten te vertellen. Ik was als kind al gesloten. Wat kun je ook zeggen? Ik ben een verstandige vrouw werd mij tweemaal in twee weken gezegd. Ja. Ongetwijfeld. Een goede eigenschap.
Mijn arts is een geweldige dokter, een leuke vent ook. Ik zou zomaar een biertje met hem kunnen drinken als hij niet was wie hij is. Ook die gedachte is deze twee weken al eerder voorbij gekomen.
Als hij niet was wie hij was en ik niet wie ik was... Misschien dat ik daarna mijn hart zo ben gaan voelen. Mijn huisarts zal ik niet uitnodigen en de man die ik wèl benaderde voor een korte her-ontmoeting na zoveel jaar van hartzeer belde in plaats daarvan op.
Dat bellen was geen succes. En toch ook weer wel want de ban is gebroken. Definitief. Niet langer mijn goeroe. Vriend noch geliefde of vertrouweling. Een schip dat voorbij gaat - dat ik zolang niet voorbij wilde laten gaan. Eindelijk.
Hij was okay. Hij is okay. Meer dan okay. Ik voelde mijn hart en mijn huisarts zond mij naar een cardiologisch centrum in de stad. Door de molen om uit te sluiten dat het hartfalen zou zijn. En inderdaad met mijn hart is niets mis.
De cardioloog oordeelde, na enige uren van onderzoek, dat ik meer tijd voor mezelf moet nemen, dat elk grammetje minder vet winst is, dat mijn cholesterollen te hoog zijn maar niet zodanig dat ik aan de pillen moet en dat mijn hart helemaal in orde is.
 |
| menopauze |
Huisarts had dit weggewimpeld, cardioloog ook maar ik weet het niet. Het zou zomaar kunnen en zonder baarmoeder is dit wat lastig vast te stellen voor een leek als ik :-). Het zou heel goed kunnen dat de menopauze zich aandient.
Wat ook nog kan, is dat ik mij - naast de overgang en de stress - wat grieperig voel. Griep die niet doorzet. Al weken geleden, maakte ik kippensoep en dronk mij vol kippenbouillon met gember en knoflook. Zou het gewoon griep zijn?
Hoe dan ook, de druk op mijn hart is grotendeels weg. De man die mij zo'n hartzeer bezorgde, blijft stil. 'We bellen nog wel'. Zelfs ik weet dat er niet meer gebeld gaat worden en ik heb daar vrede mee. Het ga je goed, lief.
 |
| griep en verkoudheid |
Ik slaap wat langer door in de ochtend. Het komt goed. Het is al goed. Ik mag moe zijn en hangerig en dat hart is misschien slechts aan het helen. De maagzuurremmers gooi ik aan de kant. Mijn lichaam past zich aan, aan een veranderende hormoonspiegel.
 |
| moeder en dochter |
Ik vraag de man om wie ik zoveel gehuild heb, een snelle koffie met mij te drinken. Het komt er niet van. Hij belt liever eerst. Ik jank aan de telefoon wanneer hij vraagt hoe het met mij gaat. Stom. Zwak.
En zo sluit het venster zich dat eventjes op een kier stond. Wat had ik gedacht of verwacht? Wat was het idee achter zo'n koffie? Even in zijn ogen kijken en hopen op een eerlijk antwoord naar het waarom van zijn, ons handelen in wat het verleden heet. 'Jij staat met je rug naar het heden.'
Nee. Het heden en het verleden en de toekomst zijn een. Wat ik vervolgens voelde was het helen van mijn hart. Het begin van de menopauze. De weerslag van stress. Een zeurderige griepje dat niet door wil of mag breken. Het moeten missen van mijn vader en eigenlijk ook al van mijn moeder.
Natuurlijk voel ik de gevolgen van dit al. Ik ben een geheel, deel van het universum. Het universum beschermt mij. Ik ben okay, meer dan okay en ik doe het goed. Ik luister naar mijn lichaam. Ik luister naar mijn hart. Ik raadpleeg mijn huisarts. Ik doe wat mijn intuïtie zegt dat ik moet doen.
Ik doe het goed. Het gaat inmiddels heel veel beter. Ben minder moe en gespannen. De druk op mijn hart is nagenoeg weg. Heb geen last meer van opkomend maagzuur. Ik gloei nog steeds en zal altijd emotioneel blijven. Ik ben tevreden - voor nu :-).
Kate
25 oktober 2013
De plaatjes komen van Corbis:
1. Montage about blood pressure and heart disease; Id stockfoto: 42-34722865
2. Reducing stress montage; Id stockfoto: 42-34722594
3. Menopause montage; Id stockfoto: 42-34722829
4. Montage about colds and flu; Id stockfoto: 42-34722516
5. http://www.corbisimages.com/stock-photo/royalty-free/42-34722816/young-and-elderly-woman-on-road-with; Id stockfoto: 42-34722816
In alle gevallen geldt:
Fotograaf: Visual Mozart
Credit: © Visual Mozart/ImageZoo/Corbia
