Mark. Waar was hij? Ik keek rond, zag de open haard aan de overkant van de kamer en volle boekenkasten langs de wanden, een verdwaalde paspop feestelijk aangekleed. Kerstballen aan de kroonluchters, een boom in de hoek bij het raam. Gordijnen van velours. Her en der fauteuils en een chesterfield rechts van de deur. Geen Mark.
Ik had niet eens gemerkt dat hij weg was gegaan. Waarheen? De kamer waar ik mijn nu bevond, Mark noemt het de salon, was ideaal om koude winteravonden door te brengen maar de privévertrekken bevonden zich op de hoger gelegen etages en Mark gebruikte deze ruimte bij de entree hoofdzakelijk als ontvangstkamer voor relaties. Hij liet er het aperitief en de koffie serveren wanneer de eetkamer aan de overkant gebruikt werd.
Het was vreemd hier te zijn, gekleed, zonder instructies. Mark had mij een verrassing beloofd en dat was het, een schok van het goede soort. Gevoel van opluchting ook en daarmee kwamen de waterlanders. Niet Tessa maar Jane. Jane die me volgde toen ik bij haar wegliep omdat ik het niet gewoon ben mijn verdriet te tonen in het openbaar.
Lieve, lieve Jane. Ze gaf mij haar zakdoek, troostte mij, knuffelde en lachte. Het was goed. Alles was goed. Ze trok me naar de bank. Ik had er nog nooit op gezeten. Ze schonk thee in en bood me zelfgemaakte shortbread biscuits aan uit een trommeltje.
Ondertussen vertelde ze over James, haar zoon die net een kleine gekregen had en over haar dochter Diane - mijn petekind - die in Parijs woont en waar zij en Clive de Kerstdagen zouden doorbrengen.
Daarna moest Clive in Duitsland zijn voor zaken en Jane zou gezellig een paar dagen bij mij komen logeren. Hoe ik dat vond? Alsof ik wat te vinden had. Heerlijk natuurlijk. Na de Kerst zou Mark geen tijd voor mij hebben. Hij moest zich voorbereiden op een uitzonderlijk lange zakenreis.
Wat er met mij zou gebeuren tijdens zijn afwezigheid, daar had hij zich slechts vaag over uitgelaten. Het baarde me zorgen. Meer dan ik hem had laten blijken. Ik was doodsbang dat hij mij bij Tessa zou plaatsen.
‘Heb je het koud lieverd?’
‘Nee, Jane het was gewoon een dominee die voorbijging.’
Jane ging er niet op in. Ze vroeg nogmaals of ik het wel leuk zou vinden haar te gast te hebben en ik bevestigde dat dat zo was. We hadden elkaar lang niet gezien en voor Jane heb ik geen geheimen. Het zou fijn zijn mijn hart weer eens te luchten en haar kijk op de recente gebeurtenissen te vernemen.
Wist zij eigenlijk dat Mark Tessa kende? Wist zij dat Tessa vanmiddag de receptie had bezocht? Was, waren Jane en Clive er soms ook geweest? Oh shit.
Kate
