Ja, een tijd geleden zag ik zwarte brogues - veterschoenen voor gewone stervelingen als ik - bij De Bijenkorf. Het halve paar dat er stond, paste en ik had ze al bijna gekocht. Nog even de andere schoen proberen.
Hoe moeilijk kan het zijn? Ook de schoenenafdeling van De Bijenkorf is veranderd in een voor de klant onoverzichtelijk moeras van "eigen winkeltjes" met "eigen verkoopstertjes" die zich het liefste in de kelder verbergen voor "klantjes met vraagjes".
Zo ook die zaterdag. Het was nog vroeg en een van de dames van een ander "winkeltje" riep dat er toch wel drie meisjes van het merk dat ik wilde kopen - Pied a Terre - aanwezig waren. Maar waar?
Na meer dan lang genoeg gewacht te hebben, staand, zittend, met toenemend ongeduld en na de belofte van opnieuw een van de andere dames dat zij wel iemand zou sturen, verscheen een van de juffrouwtjes uit de kelder.
Hoorde mij aan, nam de schoen waar het om ging en verdween weer naar beneden. Kwam terug met een doos waarin schoenen zaten, verkeerd geveterd en wel zodanig dat ze onpasbaar waren.
Dat hoorde zo, beweerde het meisje en toen ik tegenwierp dat dat niet zo was, ging zij hulptroepen halen. Ook die verkoopster vond het heel normaal dat de veters van de schoen van buiten naar binnen omhoog staken langs de tong.
Op mijn vraag of zij dan de schoenen even anders wilden veteren ving ik bot want de veter zat goed zoals die zat. Ik ben weggegaan. Wanneer ik schoenen koop van ca. €175,00 verwacht ik enige service en geen kleutergedrag.
Ik zei dat ik een klacht zou indienen. 'Moet u doen, mevrouw', jubelden de verkoopstertjes blij dat ze weer van een klant af waren en terug konden naar hun teaparty in de kelder.
Een klacht heb ik niet ingediend en met weglopen had ik niemand dan mezelf. Maar ja... Ik ging naar een andere Bijenkorf maar daar verkochten ze het merk niet.
Ik keek bij andere winkels en vond geen geschikte vervangers voor de stappers waar ik dag en nacht op loop, ren, vlieg. Ook andere schoenen in de collecties konden mij niet bekoren. Ik bleef denken aan die zwarte brogues.
Vandaag moest en zou ik schoenen kopen en daar er weken of langer verlopen waren sinds mijn nogal woeste vertrek van de schoenenafdeling van De Bijenkorf aan de Dam, deed ik een tweede poging die zwarte brogues aan te schaffen.
Ze waren er nog in mijn maat. Hoera! De veters zaten nog steeds of opnieuw onpasbaar in de schoenen en het trutje in haar zwarte verkoopsters outfitje was net zo onbehulpzaam als haar collega's van eerder.
Ze stond erbij en keek er naar hoe ik de veter uit de eerste schoen trok. Ik informeerde hoeveel de prijs ook weer was. Ik zat er zeker €50 onder. Ik ben opnieuw weggelopen. Niet zo boos als vorige keer. Berustend. Hier zal ik niet terugkeren voor schoenen. Jammer dan.
Ik ben naar de Heiligeweg gefietst waar Dungelman zit. Een schoenenzaak waar de sortering ruimer is en de bediening zoals die moet zijn en meer. Chapeau voor de jongeman die mij hielp. Wat een wereld van verschil.
Hij nam alle tijd, adviseerde, dacht mee en was gewoon professioneel bezig met zijn vak. Hulde! Zo zou het overal moeten zijn. Hij veterde de schoen, opende die, bood een schoenlepel aan, bevoelde mijn voet in de schoen.
De jongeman bij Dungelman deed wat een goede schoenverkoper doet en hoort te doen. Zonder gepiep en gekreun, zonder tussendoor met zijn collega te beppen en te giebelen. Professioneel tot en met de afrekening en het advies over de behandeling van de schoenen.
Ik vertrok met een paar zwarte brogues die heerlijk zitten en goedkoper waren dan het gewraakte paar van Pied a Terre. Ook kocht ik nog een paar zwarte suède pumps met halfhoge hak die onder een rok zullen doen wat de brogues onder mijn spijkerbroeken doen.
Een wanstaltige en een heerlijke koopervaring rijker fietste ik naar huis. Schoenen kopen? Doe maar niet (meer) in De Bijenkorf. Loop, tram, fiets naar de Heiligeweg en koop bij Dungelman. Ik kan het u aanraden.
Kate
12 juni 2012
De foto van het paar gekochte schoenen komt van de site van Dungelman.
