~.~.~.~.~
Wat een schitterende paasgedachte... Maar, wat als hij je wel breekt - wellicht onbewust, onbedoeld, ongepland of ongeweten?
Het kan zomaar gebeuren. Ben jij dan in staat jezelf te repareren? Hulp te zoeken en te aanvaarden, stappen te zetten en niet te verzaken in je liefde? Jouw liefde? Voor jezelf? Voor hem? Omdat jij hem vertrouwde en hij niet doorhad hoe diep dat ging?
Het is Paasavond en ik zie een man aan het kruis. Hij liet zich pijnigen in het vertrouwen dat het goed was, dat het goed zou komen. Niet voor hemzelf maar voor de mensheid. Zo mooi. Maar een dominante man is geen God, geen verlosser, geen tovenaar.
Voor je je lot in de handen van een ander legt, denk goed na. Voel. Vraag. Zeur desnoods. Hij heeft de macht je te pijnigen of je hem vertrouwt of niet. Dat is de crux. Niet of hij het zal doen of laten maar of jij hem vertrouwt en of dat vertrouwen gegrond is en niet beschaamd zal worden.
Liefde en vertrouwen dat wens ik je. Dat wens ik mij - nee. Ik wens het niet, ik eis het als basis van of voor elke liefdesrelatie maar zeker die waarin SM een rol speelt. Omdat hij de macht heeft je te vernietigen en dat mag dan spannend lijken maar is toch echt niet de bedoeling, ook niet in de SM.
Zalig Pasen.
Kate
7 april 2012
Het citaat vond ik op de tumblr: aria on the floor. Ik kon de oorspronkelijke bron niet echt herleiden maar vond vele malen een link naar asdfghjkllove.
