Je gaat naar het buitenland en je neemt mee: de recepten van thuis :-). Onzin natuurlijk! Maar toch, het is altijd fijn, uit en thuis, om terug te kunnen grijpen naar beproefde, lekkere recepten. Nooit maakte ik voor mezelf gehaktballen. Het lukte niet. Ze smaakten flauw, laf, niet lekker tot ik voor mijn moeder ging koken en opeens lukte het wel - wonderwel zelfs. Het vroeg om een vervolg en nog een keer en nog maar eens. Niet langer was gehakt er om bolognese te maken of preischotel of een prutje.
Van de week aten mijn broer en ik ze en ze smaakten zo goed, we aten bijna - wat zal het geweest zijn - elk drie balletjes van een niet te groot formaat. En ik dacht hoe ik hem ga missen en dat samen eten ook. De dagen erna aten we uit, onderweg naar huis van moeder of inkopen - je hebt heel wat nodig als je op reis gaat naar Verweggistan. Makkelijk. Gezellig.
Niets smaakte zo als de gehaktballetjes uit eigen keuken. Hoeveelheden? Geen flauw idee. Het was een pak rundergehakt van goede kwaliteit. Was het 300 gram of meer? Wie zal het zeggen. De ingrediënten woog ik niet echt af. Het gaat me met dit recept meer om wat erin gaat dan om precieze hoeveelheden. Is dat erg?
Hoe dan ook, ik gebruikte wat ik in huis had en dat was:
``` ``` ``` ```
gehakt / 1 gesnipperde sjalot / 1 eetlepel fijngehakte kappertjes / 2 tenen knoflook uit de knijper / 1 theelepel mosterd / 1 theelepel sambalvocht / 1 ei / 1 verkruimelde beschuit
zwarte peper / paprikapoeder / nootmuskaat / stukje verkruimelde runder bouillontablet / komijn / wat fijngesneden sprietjes groen: koriander, peterselie
``` ``` ``` ```
Leg het gehakt in een diep of op een groot plat bord en verdeel het in stukken met een vork. Voeg sjalot, kappertjes, knoflook, mosterd, ei, het vocht dat je uit een potje sambal schenkt en beschuit toe en kneed met een natte hand goed door. Kruid - dat had je natuurlijk ook al meteen kunnen doen.
Kneed opnieuw tot een homogeen geheel. Pak een kleine vuist vol vlees in je hand en vorm er een bal van. Leg die even apart op een bord en maak de overige ballen. Ik had er uiteindelijk zeven, een vreemd aantal maar geen zin om ballen te verkleinen of vergroten om er zes of acht te krijgen.
Belangrijk, denk ik, is dat je nu de ballen even - half uurtje, uur, hoelang je hebt - in de koelkast laat afkoelen. Hierdoor vallen ze niet zo snel uit elkaar tijdens het bakken. Bakken deed ik in margarine: half uur, drie kwartier, ligt een beetje aan de grootte.
Kan koud, warm, bij de borrel, op brood of met rode kool en een gekookte aardappel. Wij aten er spitskool bij: spitskool in reepjes snijden en koken in een scheut melk tot ze warm maar nog knapperig is. Snuif nootmuskaat erover. Heerlijk!
Een echte Hollandse maaltijd voor als de heimwee toeslaat.
Kate
24 februari 2014
