Ik weet wel dat dingen bekend zijn, al heb je ze nooit bewust meegemaakt. Ik weet wel dat ik dingen weet die ik niet weten kan. (1)
Gebeurtenissen rondom het overlijden van mijn vader deden ons - mijn broer en mij - vermoeden dat hij ergens wist dat zijn tijd op aarde erop zat: een blik op De Waag. Zijn laatste en misschien wel eerste in al die tijd dat hij er woonde. Nooit zat hij in de erker, maar de dag voorafgaand aan 11 februari wilde hij een blik naar buiten werpen. Een klein voorbeeld.
Mijn moeder zei altijd: 'als ik met een pop ga spelen dan geef je mij maar een spuitje'. Ze speelt (nog) niet met poppen en een spuitje zullen we haar niet geven wanneer ze blij en gelukkig zou poppen maar kinds - zoals we het niet mogen noemen - is ze net als haar grootmoeder waarvoor, als die op bezoek kwam, de voordeur op slot ging zodat ze niet kon weglopen.En ik? Ik wist op de een of andere manier al vroeg ik dat geen kinderen zou krijgen. Vond het niet erg toen mij dat feit gepresenteerd werd. Vraag me niet hoe maar ik had altijd geweten dat het zo zou zijn. Ik wist niet de reden, de oorzaak en ik weet niet het waarom maar ik heb een hele tijd gevoeld dat het goed was dat 'het' - de moeder-dochter keten - zou stoppen bij mij. Tja...
Mijn broer en mijn moeder hebben altijd een heel speciale band gehad. Het gekke is, ik heb altijd geroepen dat, zodra onze ouders niet meer zouden leven, hij heel snel een gezin zou stichten. Dat is precies wat hij mij de dag na het eenjarig overlijden van onze vader heeft verteld.Hij heeft iemand gevonden en het is zo serieus dat zij plannen aan het maken zijn voor een leven samen. Ik ben hartstikke blij voor mijn broer. Hij is een echte familieman en het is al jaren zijn grote wens vader te worden. Dat zal, zo verwacht ik ondanks grote obstakels op de weg, gaan gebeuren. Ik hoop het.
Maar zo heb ik in een jaar tijd door dood, Alzheimer en een aankomend huwelijk afscheid moeten nemen van mijn vader, mijn moeder en mijn broer. Ik heb daarnaast afgelopen jaar ook na vele vele jaren van hartzeer eindelijk ervaren dat de ban van de Rattenvanger gebroken is.
Ik heb wel vaker gezegd te denken altijd alleen te zullen blijven. Ik heb geen idee of ook dat getuigt van een zekere voorkennis maar als het zo is dan is het nu wel even slikken.
Kate
15 februari 2014
(1) dat blogbericht staat hier en is een deel in een reeks van overpeinzingen over de keten van gedachtes, die soep van dingen op je pad, banden tussen het een en het ander die je verder brengen en mij doen geloven dat het verleden, het heden en de toekomst innig met elkaar verbonden zijn.
De foto's komen in originele of uitgesneden vorm van Corbis:
1. De oude vrouw met pop is gemaakt door Karen Kasmauski. De credits gaan naar © Karen Kasmauski/CORBIS
2. De foto van het huwelijks paar is gemaakt door JGI/Daniel Grill. De credits gaan naar © JGI/Daniel Grill/Blend Images/Corbis
3. Het beeld van een begrafenis is afkomstig van Russell Underwood. De credits gaan naar © Russell Underwood/CORBIS
