Kerst 2013: de zon schijnt, de lucht is blauw - een zachte kerst na de storm, de derde storm dit najaar in de aanloop naar kerst. Mijn kas op het terras van mijn moeder is omgewaaid.
Het was een impulsaankoop waar ik niet genoeg van geprofiteerd heb. Nu is de plastic hoes kapot en mijn plan om er de koude bak in te zetten misschien ook. Misschien niet. Niets zo wispelturig als de mens, als ik.
Het was een turbulent jaar in alle opzichten. Vooral een jaar van afscheidnemen en beseffen, eens te meer mij realiseren dat wat je in je hart draagt, nooit weg zal zijn.
Aan het begin van het najaar plantten mijn broer en ik een rand van witte heide op het graf van mijn vader en het middenstuk werd gevuld met rode heide: Ajax kleuren, niet gepland maar we moesten er samen om lachen.
Later, toen ik zocht naar een dotje kleur voor op het landgoed, koos ik opnieuw voor heide - de foto hierboven is genomen op 7 december jl. Hij staat op de compostbakken voor het rek en hoewel genieten een groot woord is, staat hij er goed.
Genieten is niet het woord dat voor mij bij 2013 past, maar ik was en ben er wel blij mee. Dit zou mijn jaar geworden zijn. Het is het niet geworden. Niet in de zin van jubelend geluk.
Misschien past dat ook niet bij mij. Maar het was goed. Ik heb momenten van diepgevoelde rust, geluk en aanwezigheid van Engelen mee mogen maken. Meer kan je of mag je niet wensen.
Het landgoed kwam tekort en ook weer niet. Het was er en deed wat het moet doen. Ik genoot als ik er was. Wat ik deed, deed mij goed. Ik oogstte veel knoflook. Ik had een overvloed aan bloemen uit zelf gewonnen zaad.
Nu staat er de heide en ik vier via deze - wat mij betreft - natuurlijke plant, het jaar. Mijn jaar. Jaar dat ik mijn vader heb moeten missen en mijn moeder bij vlagen niet meer weet dat ik haar dochter ben. Dat zij kinderen heeft.
Vanmorgen, ik lag nog in bed, belde buurtzorg af. Typisch. Verwacht van mij geen mooie kerstgedachtes over de zorg :-). Het gemak en de hulp van buurtzorg weegt amper op tegen de bemoeizucht, de regeltjes en het gezeur.
Wat is het dan heerlijk te kunnen rommelen op het balkon. Als er iets is dat mij energie geeft dan is het dat landgoed van mij en het terras van mijn moeder. De kerstroos op de hoek van haar rechter border bloeit uitbundig.
Het is kerst. ik wens u stralende dagen, heilzame nachten en genot zoals alleen een landgoed u kan schenken.
Kate
25 december 2013
p.s. deze tekst schreef ik voor mijn landgoedblog maar gezien de inhoud en verwijzingen naar het afgelopen jaar, zet ik hem ook hier. Ik zal wel wat linkjes toevoegen hier en daar - misschien :-).
