zondag 5 augustus 2012

Befehl ist Befehl

Gay pride 2012: love & understanding, door je strot geduwd door keiharde muziek en tachtig min of meer identieke boten met daarop min of meer identieke bewegingen. Haleluja, je mag zijn wie je denkt te willen zijn en iedereen moet meegenieten.

Hoezo moeten boten van Waternet, UPC, de Nederlandse Bank, ING, het OLVG meevaren? Is er geld over? Mag ik dan alstublieft iets minder betalen per maand of kwartaal? Dat zou kunnen aangezien mijn huisbank en zij die mij rekeningen sturen voor halfbakken dienstverlening geld vrijmaken voor boten met herrie en outfitjes en confetti? Waarom? Waartoe?

Ik werd er, eerlijk gezegd, nogal agressief van en daar hadden meer mensen last van ondanks de stortbuien tussendoor. Er was een Ikea zending gepland en die mocht van het meneertje-in-oranje-vestje ergens aan het begin van de gracht-om-de-hoek niet doorrijden.

Mijn broer kwam me halen: 'nu meekomen, meteen. Nee, ik heb wel een sleutel en laat je er wel weer in. Kom!' We liepen de gracht af met de parade in onze ruggen. Daar stond de man-met-macht-voor-een-halve-dag. Hij was speciaal om vijf uur vanochtend uit Tilburg naar Amsterdam gekomen om hier de plaatstelijke bewoners te vervelen. 

Oh, vond ik hem een ambtenaar? Nu was hij beledigd. En ik zei dat hij maar terug moest naar Tilburg, nu was hij opnieuw beledigd. En tjee, daar deed ik het weer. De man was duidelijk niet veel gewend maar genoot van zijn rol: 'u mag er niet door. Niemand mag er door. Ik doe ook maar wat mij gezegd is.' Befehl ist Befehl. Zoiets. 

Eng, zo'n manneke uit Tilburg dat hier het verkeer komt regelen en denkt of vindt dat wij daar blij mee moeten zijn. Eng zo'n gemeente die daar van dit soort types uit de provincie voor invliegt. Gelukkig was er iemand in de buurt die meer macht had en ook wat flexibeler was dan hij uit Tilburg. 

De bestelbus mocht er door toen wij aangaven dat het busje op de stoep kon staan en daardoor niemand zou hinderen. 'Het mag eigenlijk niet maar voor deze keer.' Kijk, dat klinkt al anders. Vijf karren vol met meubels konden worden uitgeladen - wij blij, transporteur blij, mannetje nog steeds beledigd. 'U moet rustig worden, mevrouw.' Sure. Dat zeggen er meer :-).

Voor het pand waar uitgeladen werd, hield ik de wacht. De buurman kwam naar buiten met zijn fiets aan de hand. Of die bestelwagen niet iets meer op de gracht had kunnen parkeren. Nee dus. Jammer dan. Zeikerd!

Zeikerd? Ja, er werd gezeikd tegen de boom en het electriciteitshuisje. En wie dat niet wilde, keek naar binnen en vroeg of we misschien een toilet hadden want de nood was hoog. Nee dus. Gaat u maar wildplassen, het liefst bij het manneke uit Tilburg.

Hij kan er vast niets aan doen dat de gemeente geen extra urinoirs heeft neergezet noch informatieborden waarop staat dat de halve buurt niet bereikbaar is tussen 13:00 uur en 16:00 uur - 'maar het kan ook makkelijk half vijf worden.' Don't shoot the messenger!

Don't worry, ik heb geen tijd te schieten. Ik ben half Ikea in elkaar aan het sleutelen en woensdagavond moet het af zijn.

Kate
5 augustus 2012 


Fotoverantwoording: bovenste foto; onderste foto - met daarop niet het manneke uit Tilburg.