Jij schrijft dat je recht hebt op ongelijkheid. Dat klopt, maar ik wil dat je gelijkwaardig bent aan mij en wij weten dat het jouw keuze is in ongelijkheid te leven. Ik heb het vermogen dit jou volledig te geven. Onvoorwaardelijk!
Het boek is gesloten maar het gevoel blijft: de pijn, de liefde, de hoop en het verdriet. En eindelijk gaan er nu dagen voorbij zonder aan je te denken. Vandaag is niet zo'n dag.
Kate
8 juli 2012
De foto zag ik op Obsequiousness en is gereblogged van |WSSS|RSCHN|.
