Lezen over schrijven en ondertussen, de oogst binnen, een tomatenplant afbreken.
Mijn blik dwaalt over die ene rozerode geranium, de cosmos die bloemen werpt, nasturtiums die ik nu weer mooi vind, een enkele lathyrus - vlug plukken zodat er meer zullen komen, dahliaatjes roze.
Augustus, september: ik moet onthouden dat dat de maanden van de dahlia zijn en van tomaten. Iets komt op. Het eerste bollenloof?
Het is waar. Alles leidt af van wat belangrijk is maar wat is belangrijk?
Krekels heb ik niet gehoord dit jaar maar nu, nu de middagzon vroeger achter het dak van de buren verdwijnt, hoor ik een hommel of een bij haar nectar zuigen in de bloemkelk tussen verdord blad.
Wat is belangrijk? Slapen. Voor het eerst in maanden geef ik toe. Ben moe.
Vlinders op het landgoed. Koolwitje was er al dagen en nu ook een bruine die ik niet ken van naam. Zijn het engelen waar ik, ander blad op mijn schoot, over lees?
Wat is belangrijk?
Een huis met een tuintje, fijne buren, een heerlijke plek. Lieve mensen om me heen. Zin. Zingeving. Eindelijk weer bevlogen raken. Vliegen Flow. Als ik zelf niets doe, niet verander, verandert er, gebeurt er niets.
Niet waar. Iets zal me triggeren. Raken.
De vlinders zijn verdwenen maar langs de tere rank van een nasturtium ontdek ik een lange rups. Transformatie. Ik zie het duidelijk als ik even terug stap: mijn blik is gericht op het Verenigd Koninkrijk.
Ik heb altijd gezegd terug te willen. Deep down wil ik dat nog steeds. Ik kijk naar de BBC, ik lach om Britse humor, ik zoek en verhuis mee met 'Escape to the Country' - ik keek zelfs op de site met het vage idee me op te geven.
Dit is belangrijk en zwaarwichtig en groot - te groot wellicht. Hmmmm.
24 september 2014
(geschreven op diverse dagen in de afgelopen week)
Het plaatje vond ik hier.
