Zaterdag. Ik loop met de surrogaat-dochter van mijn moeder naar het verpleegtehuis: eerst naar het pontje, dan rechtdoor, het park door, enfin het is een mooie wandeling van zo'n 40 minuten schat ik.
'Zus' is verbijsterd door mijn conditie, door mijn zijn. Zij heeft het moeilijker dan ik onderweg en terug wil ze enkele haltes met de bus. Ja, het gaat goed met mij. Het enige is: ik ben zo passief als de pest. Ik doe geen klap.
Mijn schrijven, moe van het steeds maar weer weggelegd worden, ligt stil en raakt kwijt op stapels. Mijn landgoed wacht op oktober wanneer ik knoflook en bollen de grond in zal jagen ondanks mijn verhuisplannen. En dat huis....
Noord is ook leuk, constateren we wederom onderweg naar mijn moeder. 'Schakel een makelaar in om je te vertellen of je idee haalbaar is'. Ik doe het niet. Ik zit ook niet op Funda of Jaap - want waar wil ik heen?
Dus ik doe wat ik altijd doe wanneer ik me op een kruispunt bevind: dan ga ik daten. Dit keer geen lang, prachtig geschreven profiel maar een site gebaseerd op foto's. Kijk, dat is makkelijk als je blogt en toch al foto's gebruikt.
En er is dat profiel met die duizenden essay-achtige vragen dat ik nog heb, verborgen. Heropen het maar. Uiteindelijk dan toch ook maar op de grootste datingsite van Nederland waar ze al direct mijn foto weigeren. Sukkels!
Dat daten en ik accorderen niet. Dat wist ik al. Veel energie ga ik er ook niet insteken - dat is ongetwijfeld de verkeerde insteek. Yep. Jammer dan. We zullen zien.
Er zijn in elk geval al meer reacties dan ooit op de BDSM sites :-). Hahaha. Voor de BDSM ben ik verloren. Dat was ik al en wist ik al. Wat gebeurt, gebeurt maar ik wil eerst en vooral als vrouw, leuke vrouw gezien worden, niet als - vul maar in.
Nog anderhalve week voor de volgende kuur. Het is niet de tijd lethargisch te zijn. Gelukkig schijnt inmiddels de zon na een grijze, natte ochtend. Het is ook niet goed steeds maar te verzuchten dat ik het zo zat ben die behandeling.
Hup, aan de slag! Zorg dat je hier weg komt voor er weer een hete zomer volgt. Het was te warm, ook afgelopen week. Dat mat af. Zorg voor energie. Schrijf. Maak schoon. Ruim op. Neus rond. Wacht niet op die man maar sta open.
En vooral: doe iets. Maakt niet uit wat maar doe iets :-).
Kate
24 september 2014
De foto is een uitsnede van het beeld dat ik hier vond.
Lezen over schrijven en ondertussen, de oogst binnen, een tomatenplant afbreken.
Mijn blik dwaalt over die ene rozerode geranium, de cosmos die bloemen werpt, nasturtiums die ik nu weer mooi vind, een enkele lathyrus - vlug plukken zodat er meer zullen komen, dahliaatjes roze.
Augustus, september: ik moet onthouden dat dat de maanden van de dahlia zijn en van tomaten. Iets komt op. Het eerste bollenloof?
Het is waar. Alles leidt af van wat belangrijk is maar wat is belangrijk?
Krekels heb ik niet gehoord dit jaar maar nu, nu de middagzon vroeger achter het dak van de buren verdwijnt, hoor ik een hommel of een bij haar nectar zuigen in de bloemkelk tussen verdord blad.
Wat is belangrijk? Slapen. Voor het eerst in maanden geef ik toe. Ben moe.
Vlinders op het landgoed. Koolwitje was er al dagen en nu ook een bruine die ik niet ken van naam. Zijn het engelen waar ik, ander blad op mijn schoot, over lees?
Wat is belangrijk?
Een huis met een tuintje, fijne buren, een heerlijke plek. Lieve mensen om me heen. Zin. Zingeving. Eindelijk weer bevlogen raken. Vliegen Flow. Als ik zelf niets doe, niet verander, verandert er, gebeurt er niets.
Niet waar. Iets zal me triggeren. Raken.
De vlinders zijn verdwenen maar langs de tere rank van een nasturtium ontdek ik een lange rups. Transformatie. Ik zie het duidelijk als ik even terug stap: mijn blik is gericht op het Verenigd Koninkrijk.
Ik heb altijd gezegd terug te willen. Deep down wil ik dat nog steeds. Ik kijk naar de BBC, ik lach om Britse humor, ik zoek en verhuis mee met 'Escape to the Country' - ik keek zelfs op de site met het vage idee me op te geven.
Dit is belangrijk en zwaarwichtig en groot - te groot wellicht. Hmmmm.
Kate
24 september 2014
(geschreven op diverse dagen in de afgelopen week)
Het plaatje vond ik hier.
Laten we, laat op de zondag,
bidden voor, hopen op vrede
voor de mensheid, zonder
oorlog, terrorisme, ziekte, honger.
Laten we een kaars branden
voor medemenselijkheid,
compassie, liefde, tolerantie,
liefde bovenal - veel liefde!
Laten we een lans breken
voor medici en wetenschap,
ondernemerschap ook om
ziektes te voorkomen, te helen.
Laten we haast maken
want er is niet veel tijd
de wereld brandt,
we kunnen nog terug.
Laten we vechten om
deze wereld, deze aarde,
deze mensheid in harmonie
te laten bestaan - samen.
Amen.
Kate
14 september 2014
De foto komt uit het oude archief maar is ook te vinden als Hands Holding a Lit Candle op Corbis onder id stockfoto: CB067820. Hij werd gemaakt door: L. Clarke. De credits berusten bij © L. Clarke/Corbis.
Hmmmm veel te lang dat ik niet blogde en hoog tijd het eens niet over de kuren te hebben :-). Het landgoedblog update ik nog langer niet. Meer dan een maand en toen, op 10 augustus blogde ik over de tomatenoogst die aanstaande was (1).
Vreemd dat ik niet het bord met mijn oogst fotografeerde. Het was een bord vol. Meerdere oogsten van romaatjes en maja tomaten van een paar dagen. Als ik er niet snel iets mee zou doen dan kon ik ze weggooien.
Zoveel tomaten kan ik niet op. Ja, ik maakte ooit grote pannen bolognesesaus maar ik heb geen diepvriesruimte om bakjes in te vriezen en, eerlijk gezegd, pastasaus is niet wat momenteel mijn hart doet kloppen. Wat wel?
Soep misschien - ik kocht een groot net uien en denk sindsdien aan het maken van een uiensoep. Het komt er niet van. Maar die tomaten... soep maken? Ja, lekker. Hoe ook weer?
Ooit kocht ik een kistje tomaten en toverde heerlijke gerechten - toen had ik wel twee grote diepvrieslades en een vader om me te helpen en producten af te nemen :-). Wat ik erover schreef of blogde kan ik niet vinden (2).
Ik herinner me alleen o.a. een ovenschaal vol tomaten en kruiden. Zoiets moet de basis vormen nu. Tomaten, ui, knoflook, wortel, bleekselderij, rozemarijn, basilicum, oregano, tijm, zwarte peper. Zoiets.
Opnieuw maakte ik geen aantekeningen. Olijfolie erover en in de oven. Niet zo heel heet: 160ºC en dan, wat zal het geweest zijn, een half uur. Kijk maar of het goed is.
Toen, daar heb ik geen aantekeningen voor nodig, begon het gehannes met de blender. Oh, wat haat ik het ding toch - of beter: mijn onhandigheid. Ik goot verkeerd. Ik zal je het drama besparen en het kwam goed. Blenderen dus.
Dan in een pan met heet water en groentebouillontablet - of eigen bouillon maar ook dat maak ik te lang al niet meer, zie mijn diepvries-leed en het is ook nog niet het seizoen om soep te trekken. Hoe dan ook: tomatensoep uit eigen 'tuin'.
Heerlijk. Vers! Smakelijk. Soep voor een paar dagen en de laatste dag voegde ik wat gare pronkbonen in kleine stukjes gesneden toe. Ook van het landgoed. Wat wat een weelde toch zo'n moestuintje aan huis. Ik kan het je aanraden!
Kate
12 september 2014
De soep, de foto's zijn gemaakt op 7 september jl. Opnieuw ben ik aan het oogsten, geen idee nog wat ermee te doen.
(1) Vandaag, 13 september, heb ik lang geblogd op het landgoedblog: over het kopen van bloembollen en ook over mij en kuur 3 - het gaat goed maar ik kon het toch niet laten :-).
(2) Inmiddels heb ik gevonden wat ik schreef op 18 september 2004. Het is het Merel dagboek '59. Een kistje tomaten' en het staat niet online omdat ik op enig moment gestopt ben toen het lastig werd waar Merel dagboeken en verhalen elkaar kruisten ofwel waar Merel in London geboren werd en dus anders dan het hier bij de verhalen staat. Hoe dan ook, wellicht moet ik het toch maar plaatsen binnenkort want het is een mooi dagboek en ik zou niet weten hoe ik het hier in een of twee alinea's kan vatten. Wordt vervolgd, misschien.
Jippie! Mijn smaak is weer terug. Een week lang 'deugde' mijn smaak niet en dat is precies lang genoeg naar mijn smaak :-).
Verder gaat alles wel goed. Ik had op 21 augustus en vandaag controles bij radiotherapie en chirurgie en men is tevreden. Ik ook.
Kate
1 september 2014
De foto, mooi hè, laat een uitvergroting zien van de smaakpapillen op de menselijke tong. Ik vond A magnification of taste buds on a human tongue op Corbis onder id stockfoto: 42-38853145. Hij werd gemaakt door: Science Picture Co. De credits berusten bij © Science Picture Co./Corbis.
