Met een kater op de Dam

'En, ben je tevreden?' vroeg mijn broer toen we uit de stad terugkeerden naar huis. Vraag naar het al bekende antwoord. Met een gevoel van verbijstering ben ik de stad in gelopen, door de stad gelopen. Rond het middaguur even kijken hoe het er op de Dam uitzag - dat was mijn wens. Morgen zal er niet veel van komen. Wil ik ook niet. Mij te druk en pfff u kent het riedeltje inmiddels misschien.

Kroon op De Bijenkorf

'Daar sta je dan', op de Dam. Een vrouw geïnterviewd door het journaal vond het maar kaal. Ja, dat was het juiste woord. Kaal. Kaal van C.S. over het Damrak naar de Dam. Het Damrak doet het af met elke 20 meter een vlag. De winkels zijn amper versierd. C&A heeft twee posters met gelukwensen laten drukken.

Kronen bij avond

De Bijenkorf heeft zich getooid met twee kronen die bij avond wellicht nog iets van allure hebben maar in het nog zwak grijze licht van de vroege middag flets en goedkoop aandoen. De kroon aan de kant van het Beursplein hangt daarbij nog ietwat scheef en lijkt het beter te doen als symbool van de kater die bezit van mij neemt.

etalage De Bijenkorf

We lopen langs de Bijenkorf en nog steeds verwacht ik iets zoals ik dat bij Harrods of Selfridges zou aantreffen. Maar nee. Ons nationale warenhuis verhuurde haar etalages aan het Nationaal Comité Inhuldiging die ze vulde met een soort van kartonnengolf gemaakt van kaartjes volgeschreven met gelukswensen of dromen van burgers, wie zal het zeggen. Het oogde goedkoop, rommelig en absoluut niet feestelijk.

De hoop inmiddels vervlogen was ik niet eens meer onthutst de Dam aan te treffen bijna zoals hij er op elke willekeurige zaterdag bij ligt. Natuurlijk, er was een tribune aan de kant van het Monument voor de pers, er stond een vissenkom links schuin voor het Paleis voor verslaggeving, denk ik. Het was er druk en er stonden hekken. Een aantal gebouwen hadden wat banieren langs de gevel. 'Daar sta je dan' met je kater op de Dam.

Bij de ingang van de Nieuwe Kerk zagen we nog net vijf boompjes met appeltjes van oranje rechts van de ingang en die stonden er vast links ook. Aanbieding van de week waarschijnlijk: tien voor de prijs van vijf. Een soort van grijze tunnel markeert de route van Paleis naar Kerk. Het balkon was niet of nog niet versierd. Het oogde niet alleen kaal maar zelfs armoedig.

Opnieuw dat woord: amateuristisch. Ik wierp een blik op de Kalverstraat en daar hingen wel vlaggetjes over de straat. Ik keek richting Nieuwendijk en zag niets van dat al. We liepen om het Paleis naar de achterkant en bevonden ons tussen de kijkers die wachtten op de aankomst van de prins en zijn gezin en zagen hoe er nog wat spijkers in het luifeltje boven de achteringang werden gespijkerd. De wachthuisjes leken van papier-maché, decormateriaal.

Een politieman maant ons op de stoep te gaan staan - welke stoep of bedoelt hij de stoeprand tussen het hek en de rijweg die niet is afgesloten. Waarom leidt men het verkeer niet even over de trambaan en maakt een soort van gang waar het publiek en de pers kunnen kijken? We wachten niet op onze toekomstige Koning en vervolgen onze wandeling richting huis, over de Nieuwe Zijds - ook zonder versiering. Troosteloos als altijd.

bloemen achterzijde Nieuwe Kerk

Men is op de foto nog bezig maar toen wij erlangs liepen al klaar met het aanbrengen van de bloemen aan de achteringang van de Nieuwe Kerk. Twee zuilen met flets-oranje bloemen die nu al baat zouden hebben van wat pokon en water of misschien zelfs een remake. Wat erg. De bloemen op de kist van mijn vader waren sprekender, mooier zelfs na een week op het graf.

uitsnede bloemen

Wat een blamage voor de stad! Crisis of niet men had rijkelijk vlaggen moeten uitdelen aan de winkeliers. Gratis, ja. Men had een oranje loper moeten leggen van C.S. naar Dam en de Dam bekleed met een tapijt van oranje, rood, wit en blauw. Men had de straten kunnen versieren, overkappen met linten en vlaggen en foto's - waarschijnlijk is dat niet zo i.v.m. de veiligheid. 

Ja, zo is het. Wij zijn allen gegijzeld door de Einzelgänger, de eenzame haatmachine die zijn of haar (waarom is het nooit een vrouw?) slag denkt te moeten slaan om voor eeuwig erkend te worden via zijn of haar daad en daarin bestaansrecht ontlenend. Eindelijk een doel, eindelijk succes. Die mannen met oortjes (waarom nooit vrouwen?) zijn dat gewoon zakenlieden of zijn het stillen? Stilte voor de storm. 

De Haarlemmerstraat en -dijk zijn beter versierd dan het deel van de stad waar het zich af zal spelen morgen. Er is een voor mij onbegrijpbare loopbrug opgezet dwars over het kruispunt bij de Droogbak. Misschien loop ik nog even langs de achterkant van het C.S. straks. Mijn buurvrouw dacht dat het daar wel feestelijker zou zijn. Oh ja, vanwege die Koningsvaart. Ach ja. En dan dat Koningslied. Wie verzint zoiets? Ik niet, dat moge duidelijk zijn. 

Tot nog toe voel ik mij niet geroerd of geraakt of al helemaal niet aangesproken in de aanloop naar het Grote Moment. Ik weet dat dat nog kan komen. Morgen of misschien vanavond tijdens de afscheidsspeech van de Keunigin. Misschien gaat het nog stromen die trots en godbetert vaderlandsliefde, voor God en Koninkrijk of was het volk en Koninkrijk?

Leve de Koningin! Viva de Koning. 

Kate
29 april 2013



De foto's zijn afkomstig van:
1. Bloemen aan achterkant van de Nieuwe Kerk - ANP/Robin Utrecht(?)
2. Overzichtsfoto Dam - ANP/Koen van Weel
3. Etalage van De Bijenkorf - ANP/Koen van Weel
4. Kroon op dak van De Bijenkorf - fotograaf niet vermeld
5. Kronen bij avondlicht - fotograaf niet vermeld