Valentijn valt voor mij niet op 14 februari maar een paar maanden eerder of later, afhankelijk van hoe je er tegenaan kijkt. Nee, ik zal niet zeggen wanneer. En nee, ik zal niet zeggen wie.
Zeg me wie jij bent. Het is lang geleden dat je mij je naam toevertrouwde. 'Ik ga je Kate noemen', zei je. Sindsdien draag ik die naam. Mijn naam. Iets anders heb je me niet gegeven.
Mannen mailen me. Ze zeggen dat ik de vrouw ben met wie zij de liefde willen herontdekken. Ze zeggen dat ik hen op een dwaalspoor breng. Ze zeggen dat ik bang ben. Ze willen neuken en taartjes eten.
Ja, ik ben bang. Bang de liefde her te ontdekken; op een dwaalspoor te raken; bang te blijven en verdrietig; bang geneukt te worden om het neuken. Bang om...
Vandaag is het vijf maanden geleden dat ik je voor het laatst mailde. Maanden waarin je er vaak niet was. Minder dan ooit. Ik laat je gaan. Ik eet taartjes, wandel en lunch. Ik vecht mijn eigen gevechtjes, vier mijn kleine overwinninkjes zoals vandaag.
Niet in mail maar hier. Hier waar ik me veilig waan en thuisvoel. Mijn woorden, mijn beelden, mijn kleuren, mijn gevoel. Vandaag vier ik vrijheid. Jouw vrijheid. Jouw liefde. En dat ik een heel klein beetje trots ben op mezelf.
'Hou van jezelf, liefste', zei je. Ik probeer, lief. Ik probeer.
Kate
22 februari 2012
De ballonnen zijn afkomstig van Obsequiousness, een van de tumblrs die ik volg. Ik herleidde de bron tot Make It Magnificent, ook een tumblr maar de maker ken ik niet.
Ik ben ook een single, hoogopgeleide, zelfstandige maar onderdanige vrouw met de wens een Man te vinden. Een partner waarbij de machtsverhoudingen als vanzelfsprekend kantelen op het moment dat hij het zo beslist. Zo'n Man vinden is niet gemakkelijk - dat is het nooit geweest. Ik ben mijn grootste vijand op gebied van dating.
Toch schreef ik een zoektekst die ik plaatste op een van de SM dating sites maar ook hier op het blog. De lange tekst vol vanille elementen werd positief met veel complimenten ontvangen. Leuk! Zelfs kwamen er reacties. Niet de obligate honderden maar toch voldoende. Ik deed wat ik doe: ik zuurde de schrijvers uit mijn mailbox en zorgde ervoor dat ik voorlopig niet aan de Man zal geraken. Angst regeert.
Ik ben mijn grootste vijand op gebied van het vinden van een Man maar zij, die mannen dus, laten zich ook wel erg gemakkelijk wegjagen. Ik weet niet wat het zegt over hen en wat het zegt over mij dat is wellicht voer voor een volgend stukje. Dat zal gaan over de laag onder het verlangen, groter, agressiever: dat wat mij tegenhoudt en maakt dat ik klauw naar de arme man die slechts een mooie tekst zag en daarin een wonderschone vrouw. Ik geloof niet in die vrouw.
Vanavond was er opnieuw een reactie op de advertentie. Hij had er zelf ook een gezet, eerder vandaag en in elk geval de titel had ik in me opgenomen. Hij mailde aardig. Zei dat hij de hele tekst gelezen had hoewel hij niet was wat ik zocht, of ik niet wat hij wilde - dat weet ik niet meer.
Toch mailde hij want hij had geconcludeerd dat ik een startend beginnelingetje op gebied van SM dating was en hij wilde mij waarschuwen voor de slinkse lieden die op nieuwelingen afkomen. Hij ondertekende met zijn schuilnaam die geen eigen naam is en voorzag de mail van zijn hotmail adres zodat ik eventueel met hem verder kon corresponderen indien ik daar behoefte aan zou hebben. Zelf doe ik dat ook vaak als ik aan vrouwen mail.
Ik antwoordde de schrijver prompt zoals ik pleeg te doen met dank voor zijn bericht en ik schreef zeker geen beginneling te zijn. Ik zond mijn mail vanaf mijn hotmail en dat was dat. Dacht ik. Want ik begon te twijfelen aan de integriteit van de man die mij mailde.
Ik was bang dat hij andere vrouwen hun gegevens zou aftroggelen onder het mom van beschermheer. De avond vorderde en hij antwoordde niet op mijn mail. Ik ben een cynica. En bang. Ik ben bang voor de jonge of beginnende vrouwen die hun hotmail geven aan onbekende mannen die er kwade bedoelingen mee zouden kunnen hebben.
Zorgsyndroompje in de bocht, dat is wie ik ben. Onnodig wellicht. Vrouwen van nu zijn mondig genoeg, zij staan hun mannetje in de dating wereld en zelfs als zij onderdanig zijn - juist omdat zij dat zijn - hebben zij hun ogen open en voelsprieten uit. Ik hoef niet bang te zijn. Of wel?
De man heeft inmiddels geantwoord op mijn mail. Hij ondertekende met zijn naam, een leuke stoere mannennaam. Ik denk dat ik mij voor niets zorgen heb gemaakt. Maar toch... Het is niet erg een beetje bang te zijn voor je veiligheid als je je eerste stappen zet in de SM wereld.
Misschien is het als nieuwkomer verstandiger via de site te blijven mailen dan het aanbod om hotmail te gebruiken te aanvaarden. Een ongelukje zit in een klein hoekje en het is en blijft een rare wereld die wereld van pixels en fotoshoppen en wilde fantasieën.
Kate
10 februari 2012
De bovenste illustratie komt van: http://www.itsecurity.be/bank-phishing-attacks-on-the-rise;
de onderste illustratie komt van: http://security.vpit.txstate.edu/awareness/phishing.html
